< terug
Macrocosmos
De bron draait
het organisme,
organiseert
de taal.
Vindt
de wijzen
waarop
het ego eeuwig
het gedicht uit
Stijl is dood
het vinden van vrijheid
een stap vooruit
maat vinden
het kennen van
het synchrone
beweging
ritme
muziek
wereld ga open
feedback van andere lezers- lucky
ik mag dat wel vernieuwend bezig zijn ... later zal men er anders over schrijven
'veranderen van spijs doet eten' stormvonk: Dank je,
groet - Aramis
Ik herken er de omfloerste oerknal in.
Maar mis een beetje ritme in dit nogal technisch (organisme, synchroon) gedicht.
stormvonk: Ik weet 't maar vond geen andere woorden
groet - Francesco
Ik lees hier de "big bang" als metafoor voor het schrijven van po?zie.Het is haast een gebed om wijzen te vinden om een gedicht te uiten en er wereld te laten openwaaien. "uit die dood" lijkt me iets overbodig. Maar ja, wie ben ik om je woorden te sleutelen? Dit is een mooi werkstuk waarin alles tot de kern werd herleid.Zeer mooi. Ik heb het dan ook graag gelezen
Hartelijk, Frank De Vos stormvonk: Heb uit die dood er uit gesmeten en is zo ook beter, dank je Frank
groet - muis
Ik heb aan bovenstaande niets meer toe te voegen.
Graag gelezen stormvonk
groetjes stormvonk: JIj ook - teevee
wijzen (slimmen) of wijze (trant)
voor de rest ligt het lekker
in 't verstand stormvonk: Aha, dat is de vraag :) - littlefairytale
Ik lees het als een opeenvolging van denksluiters, zoals de fotograaf die observeert door zijn lens.
tine stormvonk: Is wat fragmentair maar volgens mijn vrienden durf ik nogal "hermetisch" te schrijven, vooral in mijn verhalen, ik vind dat mensen uit mijn schrijfsels moeten halen wat ze kunnen. Niet noodzakelijk wat ik er in zet, maar wat ze nodig hebben.
Storm de thera-dichter - vladimier
Knap in zijn fragiliteit ; aparte schrijfstijl.
(mag soms wat stouter?) stormvonk: Aha, dat is nu eens een fb, dank je
groet - thiefenthal
het ie een wrede illusie te denken, laat staan te schrijven, dat het ego eeuwig het gedicht schrijft. Slechte trip gewoon stormvonk: Beetje voer voor een discussie Sta ik achter wat ik schrijf, dat is de vraag, zeggen dat er "iets" is dat je hand drijft is even absurd als het ontkennen ervan. Ik vind dat de stijl dood is, als je je houdt aan keurslijven kan je niet vrij zijn. Net als jazzstudio's volgen in muziek. "Leren" improviseren. Zonder ego begin je er gewoon niet aan, zonder ego besta je zelfs niet. - SabineLuypaert
een hele stormende tekst (heel graag gelezen) stormvonk: Ben momenteel veel bezig met jazzpoetry, het ritme voorop, en dit is een van de exponenten
grtzzzzz
|