< terug
ziek door jouw blik en herinnering
Het moedeloze in mijn zucht
overvalt me in zijn spel
in het draaien in mijn mond
in de angst voor de hoop
die ik niet kan zien
door het wolkje in de kou
Mijn ogen slepen zich langzaam
over de woorden van de vergetelheid
en niets van schoonheid wist
de donkere plek in mijn kijken
ook jouw helder blauwe ogen
schelden in hun onmacht.
feedback van andere lezers- ivo
ik proef verdriet en wanhoop en zie een schouwspel dat in het uiterste van het desolate van de eenzaamheid een eigen figuur maakt bellehelene: Zo voelt het ook
merci
xxxxxxxxxxx - lucky
mooi werkje (ondanks het donkere)
titel is voor mijn gevoel ietsje aan de lange kant maar dat is slechts peunuts want je je proeft hier de wanhoop
het leest van de 1e letter tot de laatste ...van genoten bellehelene: zeer bedankt
en ja de titel is lang maar weet je er iets beters voor dat ongeveer het zelfde zegt ? Stuur me asjeblief een mail als je het weet.
xxxxxxxxxx - eric
Ziek door jouw blik roept een gevoel van afkeer op, zo lees ik het althans. De schoonheid die niet in staat is de donkere plek te wissen. Zwaar. Somber. Op de een of andere manier blijft het nadreunen... bellehelene: Ja het is ook afkeer, dat ik er in wou steken.
Bedankt
xxxxxxxxx - vladimier
Verzorgd & knap geschreven.
Titel kan best, hoor. bellehelene: OK bedankt :)
xxxxxxxxxx - SabineLuypaert
jee deze staat bellehelene: bedankt
xxxxxxxx
|