naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

met de stad in haar ogen

door ingelien

als ze sprak
met de stad in haar ogen
las ik
het tengere kind
zonder vader en moeder
met de verkeerde haarkleur

hoorde ik voetstappen
door de dreigende straat
waar een vreemde deur
vol liefde openzwaaide

vriendinnenarmen
jongensstemmen,
feestgelach, muziek
over het marktplein

las ik iets verderop
oorlog en verzet
koude winters, bange harten
in een steeg
daar waar ze schreef,
liefhad en moest missen

hoe ze bloeide
op de planken
met open doekjes
en mocht zijn wie ze was

als ze sprak
las ik
straten, gebouwen, namen
die haar leven waren

ze stierf
ergens anders
met de stad in haar ogen

feedback van andere lezers

• ivo
  sprekend mooie aanklacht van de eenzaamheid in de grote massa - en in het desolate verhaal van wie alleen door het leven moet.
  ingelien: helemaal raak, Ivo.
  het gaat over mijn moeder toentertijd.
  
  dank en lieve groet,
• feniks
  Een heel sterk begin. Je openingsverzen spreken me erg aan.
  De rest van je gedicht mochten voor mij iets meer gebalder zijn.
  ingelien: ja, ook jij noemt dat begin wel sterk,
  ik zal toch nog beter mijn huiswerk moeten doen en persoonlijke bindingen laten varen.... zit teveel vast aan beschrijven van emoties t.a.v. mijn moeder (over wie het gaat)..
  
  in ieder geval dank,
  lieve groet,
• aquaangel
  wel mooi wat je er mee bedoelt.....
  
  kus
  ingelien: fijn, lieve Angel, dat je het zo uitdrukt,
  dank en lieve groet,
• abjento
  de eerste drie storfes zijn heel goed, daarna ben je me een beetje kwijt. voorlopig krijg je goed, maar met wat sleutelen aan de rest kan dit zeker een uitstekend worden
  ingelien: aan de vierde strofe heb ik inmiddels gesleuteld,
  de rest ....mwah..kweetniet, zie antwoord aan Feniks en Hoesselaar,
  
  misschien moet ik dingen loslaten die teveel van mezelf zijn.
  ik denk er zeker nog over na,
  heel erg bedankt,
  lieve groet,
• Hoeselaar
  Abjento volgend zou ik zeggen laat het even rusten en her bekijk het nog eens en lees het hardop alvorens te plaatsen
  
  Groetje Wilhelm
  ingelien: oeps ! 'k heb, denk ik, een idee waarom het zo'versplinterd' overkomt. het is oorspronkelijk een themagedicht (over de stad Groningen) , om het toegankelijker voor breder publiek te maken heb ik fragmenten van de stad zelf er uit gehaald.
  dan had ik misschien niet moeten doen.
  
  ben wel blij met je oprechte commentaar,
  lieve groet,
• SabineLuypaert
  ik sluit beetje aan, beetje gebalder zou nog krachtger zijn ;)
  ingelien: jij ook al, Sabine !
  kun je me tips geven hoe dan wel ?
  zou ik blij mee zijn,
  
  dag en lieve groet,
• alie_jankind
  met een prachtige titel, die mooi in het slot terugkeert ...
  Ik heb je gedicht al een paar keer gelezen. In het begin moest ik zoeken naar de centrale draad figuur in het verhaal ... de zij of de ik ... In de vierde strofe kan meer schwung
  
  daar waar ze schreef
  in die steeg
  las ik
  met haar mee
  over oorlog en verzet
  door koude winters, bange harten ...
  
  een aanzet...
  groetjes,
  ingelien: ha Alie,
  ja, ik begrijp aan jouw reacties en die van anderen dat jullie het graag 'gebalder' zien. daar ben ik zelf nog niet goed uit, of ik snap jullie beweegreden niet en zit ik teveel vast aan eigen beelden en denken of het moet gewoon anders en moet ik emoties loslaten.
  
  jouw suggestie is zeker mooi, maar voor mij al weer veel te uitleggerig, dat is juist waarvan ik bevrijd wil worden (dat doe ik al te veel),
  
  in ieder geval: thanx..
  lieve groet,
• lucky
  de 1e strofe staat voor mijn gevoel op zich
  ingelien: daar kon je wel eens gelijk in hebben,
  maar aangezien het om een Themagedicht gaat
  heb ik er meer herkenbare ingredienten in gedaan.
  
  dankjewel, lieve Lucky
  voor jouw visie,
  lieve groet,