naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Doorboord verlangen

door Victoria

De tram verscheurt de stilte
schuivend ijzer scharniert
in iedere bocht

mijn verwilderde hart
slaat woest op het ritme van
kloppende deuren

onafgebroken braakt
de straat lawaai uit
doorboort het de nacht

getergd vlucht ik weg naar
eeuwenoude wouden
mijn blokhut van rust

waar ik je zie naderen
krakend tussen vlokken
een ademwolk volgt je

waar strelende handen
mijn huid doen glanzen
tot geurend satijn

de tram verscheurt de stilte
schuivend ijzer scharniert
doorheen mijn droom

STIL !
krijst het in mij


Victoria

feedback van andere lezers

• togu_hang
  er moet er eentje verhuizen naar een rustiger buurt lijkt me ...graag gelezen
  Victoria: heb deze middag op immoweb gezocht :-)
• ivo
  de stress van deze tijd = lawaai. In Japan sterven meer mensen tgv lawaai dan van verkeersongevallen. Een mens die niet tot rust kan komen, die gaat in een psychose en heeft de kans dat hij zichzelf zal vermoorden.
  
  Niet het lawaai is het dat stoort, maar wel het binnenste van het binnenste dat rust zoekt en door de tram steeds weer gestoord geen vrede kan maken met zichzelf en de rest.
  
  Lawaai kan je buitensluiten uit je 'zijn' waardoor het leven plots geheel anders kan uitzien ..;
  
  zeer mooi geschreven gedicht en zeer goed gezien hoe de verhouding lawaai, rust en studie elkaar kunnen vinden.
  
  
  Victoria: bedankt voor je feedback
  moordneigingen zijn gelukkig nog niet aanwezig :-)
• muis
  Een heel mooi gedicht Victoria met veel diepgang.
  Rust kan deugdoend zijn, innerlijke rust
  groetjes
  Victoria: zowel innerlijk als 'uiterlijk' is rust momenteel ver zoek....
• SabineLuypaert
  slik, en dan de 'STIL' schreeuw, die knalt alles diep in mijn hoofd
  Victoria: die schreeuw knalde deze morgen zo erg, dat ik huilend terug onder mijn dekbed ben gekropen. ik kon geen mens of telefoon meer horen.... zo erg was het. het gedicht luchtte mij wel een beetje op....
• Mistaker
  Mooi verwoord dit gevoel. Hutje op de hei misschien een optie?
  
  Groet,
  Greta
  Victoria: huisje op den buiten :-)
• freke
  volgens mijn voelen iets te veel van het goede in ??n gedicht
  
  mijn verwilderde hart
  slaat woest op het ritme van
  kloppende deuren
  
  verwilderde doet het ritme hier volledig ontsporen (verwilderd?)
  
  ggteetzz, fr?ke
  Victoria: ja, die woest is misschien wat veel.... maar ik voelde mij vanochtend echt wel zo. er is hoor nooit eens 1 seconde volledige stilte in mijn straat.
  of verwilderd met of zonder e moet weet ik eigenlijk niet, zal eens kijken in de woordenboek.
• lief
  zoek een stille plek tussen al het lawaai en geniet Victoria,
  graag gelezen,
  liefs
  Victoria: bedankt Lief!
• Francesco
  Dit gedicht is met rode inkt geschreven, met rauwe wrok.
  De dichteres vlucht weg in een dromerig, idyllisch ideaalbeeld.
  Het geluid van de stad of het nu een tram is of iets anders is slechts de druppel die de ergernis doet overlopen. Hier ligt een diepere emotie verscholen. Rusteloosheid, misschien wel gevoed door existenti?le verlatenheid.
  Dit gedicht is een schreeuw en lijkt in ??n pennestreek zonder correcties uitgeschreven.
  Mijn inziens kan dit compacter, gebalder. Zij heeft dit reeds in het verleden bewezen
  Hartelijk, Frank
  Victoria: Spijker op de kop Francesco! Bijzonder intrigrerend hoe jij de dieperliggende zaken eruit kon afleiden...
  Mijn schrijfstijl is normaliter gebalder, dat klopt, maar dit keer kwamen er spontaan zinnen...
  Dank je voor je feedback!
• feniks
  Dit raakt me wel.
  
  In je gedicht gebruik je heel veel deelwoorden. Dat maakt het geheel wel iets meer statisch.
  Victoria: deelwoorden.... effe cursus taalkunde eerste jaar logo opdiepen :-)
  moet dit toch eens bekijken als ik straks thuis ben. kan altijd nuttig zijn...
• stormvonk
  zeeer goed deze
  geen commentaar voorts, uitstekend
  Victoria: H? tof! you make my day.
• bragt
  dit is wel fel, bijna wild om zich heen slaand, met (hoop op) verzachting naar het einde toe
  Victoria: hoop op, daar zeg je zoiets...
• Emmeline
  Heel sterk!!!
  Je gebruikt woordcombinaties waar ik stiekem jaloers op ben :)...
  Ik lees je heel erg graag!!
  verder commentaar overbodig!!
  Xx
  Victoria: Jouw 'Scharnieren' mag er anders ook wel zijn, hoor:-)
• lucky
  voelt net alsof je je in allerlei bochten wringt zoals die tram ...
  Victoria: juist, en ik ben het wringen zo beu....
• dichtduvel
  Prachtig! Ik zou wel mijn verwilderd hart schrijven, dada, Jef
  Victoria: idd, moest ik nog aanpassen! goed dat je het zegt!