< terug
samen groeien
Het zaadje kiemt
aan de rand van mijn hart.
Klimop,
symbool van vriendschap en trouw,
koestert mijn levensorgaan.
Jouw levensadem,
het water
dat door mijn hartpoorten stroomt.
Het kasteeltje van mijn hart,
niet meer alleen.
Jij en ik,
verstrengelde levens.
feedback van andere lezers- ivo
ik vind het een lief klein versje dat vertelt hoe graag je als kasteel wordt ingenomen door een zacht lief iemand, die vastberaden en trouw zijn doel wenst te halen.
De poort van je hart - stevig op slot - gaat alleen maar open als je zekerheid hebt van de attitude.
Niet meer alleen .... zegt zoveel ... in het verstrengelde leven ...
Liesje: Dag Ivo,
je commentaar bij mijn gedichtje vertelt dat je mijn versje echt hebt begrepen. Zomaar - woorden, maar ook woorden waar inderdaad vele gevoelens in verschuilen: onzekerheid, vertrouwen, rust,...
Bedankt, omdat je de woorden 'echt' begrijpt!
Lies - figment
All hail to den ivo =)
Kan er niets meer aan toevoegen. Een lief klein versje is een goeie omschrijving :).
Mooi gedaan, Liesje Liesje: Dank je Figment voor je positieve woorden.
Ik was even gestopt met schrijven, maar misschien moet ik er toch terug meer tijd voor maken. Jullie positieve woorden moedigen mij in elk geval aan!
Lies - SabineLuypaert
lieflijk (smile) Liesje: bedankt...
|