naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

ijzig rugstrelen

door liesj

Niets meer van gisteren
verleden verloren in momentopname
kruipend over achtterug
toewerpend, schreeuwend in nabijheid

weigerend om te luisteren naar ooit
zwijgend over verdwenen nacht
afwerpend, domperen van gebrul

tot je iets hoort
een stilte
ver weg
weg

feedback van andere lezers

• dichtduvel
  Ik vind dit ijzersterk. Dat ik nooit eerder van je las ..., grtz, Jef
  liesj: thnx, vind et zelf niet schitterend
  mr ben blij dat jij het wel kan smaken:-)
  xxx
• ivo
  zeer vreemd gedicht, doet mijn hersenen pijnigen met woorden die me verplichten om na te denken, geen zoete koek die overgoten met honig binnenglijdt.
  En dat vind ik sterk, dat je gedicht me dwingt om na te denken en verplicht te zoeken naar de beweegreden en de betekenis van wat er staat .. de mens die gestuurd wordt door de gedachten en dan plots een eigen wereld schept, omdat de elementen die er liggen, zoals in bij het koken, het recept, je dwingend zegt wat je moet doen.
  In jouw gedicht is alles vrij en mag ik achter elk woord en elke betekenis een eigen beeld bedenken, hierdoor krijgt je gedicht een eigen gezicht, uiteraard van herkenbaarheid (ik heb het zelf bedacht) maar toch ook van onherkenbaarheid, want jij hebt het me 'bewust' opgelegd.
  
  Prachtig hoe je het hier klaarspeelt. En ik heb iets gehoord, ver weg, iets stil, hoe je met het verleden afrekent in je eigen taal en met je eigen geest ... mooi hoor ...
  
  
  
  
  liesj: bedankt voor de reactie ivo!!!
  ben blij dat mn gedicht je aan het denken kan doen zetten;-)
  was vooral een pogen naar het verwerken van een gevoel
  plaatsen van verleden gebeurtenis...
  xxx
• figment
  Kvind het wat minder dan wat ik net gelezen heb (geweten leugens). De eerste 2 strofes spreken me niet zo aan. Mr kvind het toch nog wel ok.
  liesj: ok:-p