naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

sukkelman

door Vlinderman

de klok tikt acht
eenzame jaren weg
waarin Berlijnse Muren
na hun verrijzenis zich laten
begluren, terwijl hij
ongehoord wegdeemstert
zijn gekrijt in de tijd
vereeuwigd in het tapijt
dat reeds zilte sporen vertoont

de wereldruzie blaakt
met blatende volkeren
die raketten op landen
dreigend vuisten maken van handen
die hem zouden kunnen troosten

hij wringt de zijne
keer op keer tot
bloedens toe

in de stilte
van zijn leegte
tikt slechts de klok
oorverdovend verder

feedback van andere lezers

• ivo
  zeer knap geschreven
• Victoria
  ik weet nog waar ik zat toen ik de eerste artikels in de krant las over de val van de Berlijnse Muur... sommige gebeurtenissen staan gegrift in je geheugen h?...
  geweldig gedicht, Vlinderman.
  te veel goeds om op te noemen!
• abjento
  ... hoewel de combinatie van 'oorverdovend' en 'stilte' ondertussen wel een tapijt is waar je de vloer door kan zien.
• lucky
  is net of je wil zeggen dat de val van de Muur niet dat heeft gebracht voor de rest ...
  
  
  groetjes Leon