|
< terug
Ich und Es
Noten vloeien
tot ze speergewijs
borsten doorboren,
met de voldane grijns
van verdwenen dromen
Wolken die,
volgroeid en uniek,
zich vasthechten
ondergronds
onderhuids
en diep
Zich versmeren tot een lied
vol hemelsblauw en bloedrood
Buig
onder de galm
waarachter
ze schuilt
De echo van
iets vaag bekend
dat zich openrolt
bladeren die
wegvliegen
als partituren
feedback van andere lezers- Francesco
Martin Buber achterna
Hartelijk, Frank
stormvonk: danke sch*?n - Victoria
heel mooi. ik vind je die laatste zin prachtig, maar maakt je gedicht naar mijn gevol niet rond, niet af. je blijft als lezer een beetje in het ijle hangen zonder plaats om te landen. zoiets.
volgroeiD
stormvonk: ok - ivo
sterk en zeer mooi geschreven ..
stormvonk: :) - thiefenthal
zijn die wolken niet veeleer volgroeid (met d)? Noten die speren worden en borsten doorboren, dit is verregaand, diepgaand en zo heb ik het graag. Verdraaid, ik heb dit gedicht al drie maal gelezen, het zit er wel in hoor.
stormvonk: dank je voor het wijzen op de taalfout :) - Wladimir
sterk van A to Z maar ja... dat laatste vers blijft hangen of moet ik zeggen vliegt door mijn hoofd.
stormvonk: een aha erlebnis - littlefairytale
volgroeid met d ipv t
Als een spel van klank dat sereen begint en met zwaarte en voldragen weemoed zijn pointe zoekt.
Mooi...tine
stormvonk: de tweede die 't ziet :) - lucky
zat meer aan Eric Satie te denken ...
zo tergend langzaam zijn piano spel ...
groetjes Leon
stormvonk: Die was echt een grapjas, hij maakte de academici in zijn tijd echt horendol met zijn titals, gymnop?die en zo. Hij heeft ooit eens te horen gekregen dat zijn muziek niet genoeg body had. Niet vol genoeg als een maaltijd zonder nagerecht dus toen noemde hij zijn volgende stuk "tarte aux pommes" haaahaa
de schavuit
|
