naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

die Alte MŸhle

door Aramis

flonkerzon op een snelle vliet
welke zich door Õt dal meandert,
deels gesplitst, van koers verandert
zich doorheen de raderen schiet

fuiken vol forel en baars
waarop reigers zich verlusten
maar waarnaast twee schepers rusten
beopdracht door de molenaars

weegbree die van dÕoevers kraagt
wuift zacht in de avondbries
waar een hommel talmend kiest
en de kwikstaart muggen jaagt

een eekhoorn schiet weg in een schicht
en verliest zijn dennenappel
wanneer uit Õt bos, bij hoefgetrappel,
schimmels aandraven in Õt licht

naast de oude eiken vlonder
koelt de wijn, weiss und trocken,
wachtend tot hij straks mag klokken
na de jaren in Ôt vooronder

feedback van andere lezers

• DeKo
  Dit gedicht gaat boven mijn petje uit. Ik lees het graag, al hou ik iets van meer eenvoudige zaken. Dat is persoonlijk, en taal is dan ook niet, technisch gezien, mijn sterkste kant...
  Aramis: moet je eens herlezen bij een koel wit moezelwijntje op het rivierterras van een Eiffels dorpje ;)
• vladimier
  Uitermate knappe beeldspraak, flirt met het humoristische, topwerkje!
  Enkel wat moeite de presentatie, maar dat is bijkomstig.
  Aramis: dankuwel vlad !
• Neeltje
  Een prachtig gedicht over een prachtig onderwerp. Mijn bewondering voor de prachtige zinnen; weegbree die van
  `d oevers kraagt. Ik denk dat er ritmisch gezien nog wel iets aan te verbeteren valt, tenzij je liever vasthoudt aan het aantal lettergrepen. Flonkerzon op snelle vliet/zich doorheen de raad'ren schiet.//eenkhoorn wegschiet in een schicht/schimmels draven in ?t licht.//3e strofe 1ste regel, d?oevers?
  Zie maar. Wat is ?t, het doet voor mij Noors aan.
  
  Neeltje groet de dichter in jou.
  
  
  Aramis: het ritme zal wel altijd een discissiepunt blijven. Elleen heeft blijkbaar een eigen metronoomklokje in zijn hoofd ;) Dank voor je fb
• fairy
  Ik rust daar in jouw fee?rieke bos
  gesteund door een aloude eik
  stil zittend op het koele mos
  wijl je me dit gedicht aanreikt
  
  Doet me denken aan genieten op een lome zomeravond, terwijl de natuur rustig voortkabbelt...
  
  Wendy x
  
  Aramis: op de plek die ik in gedachten hebt kabbelt de natuur inderdaad zo voort ... Dankiewel
• louisaatje
  mooi, vooral de laatste strofe: de natuur herschapen in iets lekkers.....
  Aramis: en nog gezond ook ;)
• SabineLuypaert
  kwikstaartjes en een wijntje op nen houyten vlonder (smile) mij heb je van hier tot ginder vertroebelt met dit schoon beeld weerom
  Aramis: vertroebeld door een kwikstaartje ? :o
• ATMD
  Vind de o-tjes wel wat vreemd.
  Mooi "gezwollen" taalgebruik, hou ik van.
  gr.
  Aramis: dankzij het medicijn uit die laaste flessen ben ik alweer helemaal ontzwollen ;)
• ivo
  dit is weer zo'n pareltje, niet uit een slijkoester, maar uit een kunstige mooie schelp waar enkel schitterende woorden uit voortkomen
  
  Aramis: tussen de forellen en de baars voel ik mij dus op mijn plaats ;)
• lief
  zie het helemaal voor mij, Aramis
  wederom gedetailleerd,
  liefs
  Aramis: en gedicht mag ook wel eens begrijpbaar zijn h? ;)
• tine
  waarnaast twee schepers rusten, ik zou de 'maar' weglaten
  'beopdracht door de molenaars', klinkt te droog
  in de voorlaatste strofe '?t ' weglaten, het staat al op 't einde, lijkt me voldoende
  toch mooi geschreven, fris
  Aramis: dank voor je fb !
• lucky
  eh ... help is even want ik ben helemaal lost ...
  eh ... die M?hle ...
  
  heb ik te lang op de prairie gezitten ?
  
  eh ...
  Aramis: er scheelt iets met je prairieklavier, denk ik. 't Gaat over een Duitse watermolen ;)