|
< terug
Driftend in woede
Diepe woede kwam dromen
in mijn vaagheid
deed wijdgeeuwend gevoelens stromen
in de ledigheid
ik lijk er niet aan te ontkomen
ze ebt, vloedt en leidt
is niet meer in te tomen
mijn wrange onstuimigheid
ze wil voorkomen
dat ik klagend neerzeig
voor ik wraak heb genomen
op mijn eerdere roerloosheid
feedback van andere lezers- tine
ze wil voorkomen, ik vermoed 'dat' ik klagend neerzeig
diepe woede : haar heel diep in de ogen kijken & terstond verslaan anders leeft ze je leven...
succes ;-)
martine: dank je tine - ivo
Een zeer heftig gedicht, de gebaldheid van de emotie donderd mijn oogkassen binnen, mijn bril schoot zelfs een beetje scheef :)
oeps, wraak is de slechtste vergelder die er bestaat ... ook al kan het soms zoet smaken, de ondertoon maakt de mens zelf stuk. De zinderingen van de nasmaak zijn zo fel, op schaal van richter gaat dit op het einde door de maximum score, geen mens kan met vergelde wraak blijven leven ...
Recht doen geschieden is geen wraak ... dat is zoals een woeste orkaan te laten liggen als een biljartlaken zo kalm ...
Maar herstel door wraak heeft nog nooit een mens genoegdoening gegeven.
een geweldig gedicht, dat is het minste dat ik erover kan vertellen... bravo!
martine: dank je ivo - mistral
dat, ik neerzeig vermoedelijk.
de woede komt over, dus gedicht geslaagd!
martine: dank je mistral - SabineLuypaert
klamme ontstuimigheid, ja zo zit ik hier e-ook, na lezing
martine: dank je Sabine - lief
graag gelezen tine,
prachtig,
liefs
martine: dank je lief - kristalvlinder
mooi gedaan een prachtig gedicht, liefs
martine: dank je - thiefenthal
eigenlijk is de titel er te veel aan maar dat geeft niet: woede die komt drogen in jouw vaagheid, ik schoof al naar het puntje van mijn stoel en tot op het einde slaag je erin de spanning hoog te houden. De demon roerloosheid moet er dan maar eens aan geloven.... ten aha strijd!
martine: dank je
|
