< terug
schaduwlicht
Ik weet niet wat er meer kan zijn,
behalve de dichter, leunend tegen
het zonlicht bij het raamkozijn
Dichter kruipt de schaduw, onmerkbaar
laat die je niet meer gaan tot hij 's avonds
in die andere grotere plaats kruipt
Het vuur lurkt. Hij is onze enige
basis voor het licht te meten, Hij omhult,
maskeert, slechts de zee kent hij niet
Daarom dwalen we daar waar in onze dromen
wij ook geen schaduw werpen. Daarom duren
soms seconden in het donker langer dan eeuwen
in het licht.
feedback van andere lezers- annedanvoie
heel mooi dit beeld neergezet door jou.
Een zeer fijne dag,
vriendelijke groet,
@nne xxx
stormvonk: Dank je - ivo
wat een beeld, hoe je de woordwaarde weet te verdubbelen door het woord in al zijn facetten te gebruiken ..
niet te lang en ook niet te kort en niet tegenstekend ...mooi mooi mooi stormvonk: juist dus :-) - kristalvlinder
prachtig echt waar prachtig dit gedicht heel mooi, liefs stormvonk: Wat filosofisch h - mistral
Dit mooie gedicht heeft me heel erg aangesproken! stormvonk: Een nadenkertje - aquaangel
heel fraai
2x schaduw in eind stuk zou ik misschien 1 woord omzetten naar een ander?
liefs aqua
stormvonk: Heb het veranderd - SabineLuypaert
dat lurkend vuur (smile) kijk daar heb je me, wat een zaaaaaaaaaaaaalig woord dat je opdiept, een mens zou haast vergeten dat het bestaan stormvonk: Dat is zoiets als "de flukse flurk lurkte naar de turk" - alie_jankind
Heel bijzonder dat schaduwlicht waar je wel naar wilt kijken.
groetjes, stormvonk: Dank je
groet - Mistaker
Erg mooi zeg! Ben het wel eens met Aqua waar het die schaduw betreft.
G stormvonk: Heb het veranderd - lucky
mooi.
groetjes L?on stormvonk: En weer eens...bedankt
|