naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

kaal

door ingelien

in verweerde lijnen
van geleefd leven
waar bladeren bijna volgeschreven
grijs en vaag verdwijnen
blijft de zonnewijzer
hortend en stotend rondgaan
tot de tijd komt
voorbij een herfst
om stil te staan

zonder mededogen
schijnt er van je broos gezicht
een ander licht
achter gesloten ogen

feedback van andere lezers

• dichtduvel
  Absoluut niet kaal, heel rijk en af dit, procifiat! Grtz, Jef
  ingelien: tjonge, wat een prachtige waardering, Jef.
  en terwijl dit gedicht er in enkele minuten stond,
  soms lukt hte nooit en soms zomaar ineens die klik!
  
  dank, dank en lieve groet,
• ivo
  schitterend mooi
  ingelien: jij ook al zo enthousiast, IvoJ.
  merci.... 'k ga bijna naast mijn pen schrijven ...haha..
  lieve groet,
• kristalvlinder
  heel mooi, en zoals jef zegt niet kaal, maar het kale is wel meer dan voelbaar dat maakt het bijzonder, prachtig.
  ingelien: ook kjouw woorden ontvang ik met veel gemengd genoegen...
  heerlijk dat je dit zo kunt waaderen...
  liefs en bedankt , Vlinderke.
• stormvonk
  Ik volg Jef, taalkundig zou ik een paar wijzigingen aanbrengen maar ja, wie ben ik dan ook...
  ingelien: nou, je bent niet de eerste de beste,
  dus jij mag best wel ....., hoor.
  dank en ik sta open voor correctie.
  lieve groet,
• SabineLuypaert
  eentje om slikkend bij af te sluiten hor
  ingelien: dan is het goed overgekomen, Sabine...
  DANK
• lucky
  ik voele even aan mijn kruin
  
  blij dat de vingers door de haren gleden ... oef
  
  
  
  L?on
  ingelien: dus je hebt niet zo'n mooi kamerbreed linoleum op je schedelpan ?
  lieve groet,