< terug
grens
Handen lopen
van verdachte gebaren over
Bloed kerft zich in de plooien van mijn vingers
Vereeuwigd beweeg ik
mijn ijskoude voeten,
dralen over de brug.
Mijn aders scheiden mij
van mij,
weg naar waan en verder
vlucht terug naar rustig,
kalm weer lonken naar anders,
neigen naar het begin.
De eerste straatstenen
een zotte kinderlach
een dwaas oog verleidt me van de echtheid weg
feedback van andere lezers- dichtduvel
detail : neigen
anders vind ik dit goed te pruimen, Jef bellehelene: merci
xxxxxxxxx - ivo
die hoofdletters storen me wel een beetje, mss uitzetten in word of wordpad gebruiken ...
maar het gedicht zowel technisch al inhoud is best gaaf ...
of hoe het surialisme in ons leven een onderdeel kan zijn .. bellehelene: heb de hoofdletters veranderd
heel erg bedankt
xxxxxxxxxxxx - jandeb
ja, de sfeer in dit gedicht bevalt me prima, wat er staat ook, maar de lay- out zou ik toch wat aandacht aan besteden, het leest niet alleen moeilijk, maar het oogt ook niet mooi.
Hier en daar kan er misschien een mij/mijn weg en ook een herhaling vermeden worden zoals bv. bij lonken het geval is.
Let wel, dit is comment op details want ik heb het zeer graag gelezen, vandaar ook mijn poging tot feedback waar je misschien iets mee wil doen, altijd vrijblijvend, groetjes! jeannine :)
bellehelene: Zeer handige feedback
bedankt
xxxxxxxxxx - durante
donker gedicht, kan me ook vinden in de fb van Jandeb,
misschien een zotte 'kinderkop' > cfr de straatstenen?
graag gelezen, bellehelene: kinderkop klinkt me iets te bot
bedankt
xxxxxxxxx - Billie
de soms bijna schizofrene onbeslistheid tussen weg willen en toch willen blijven..... willen loslaten en toch weer niet..... ken dat ook :(
... hou van dit gedicht :) bellehelene: :)
bedankt
xxxxxxxxxxx - hilde
dit gedicht raakt mij helemaal niet
ieder zijn stijl zou ik zeggen !
ik denk dat jij er plezier in hebt om iemand af te kraken meid
hilde bellehelene: Tuurlijk ieder zijn stijl.
Ik begrijp nu wel nie hoe je aan die laatste zin komt, dit gedicht gaat helemaal nie over een ander, of toch enkel over de ander in jezelf.
Als het voor een commentaar is op één van jouw gedichten, dan spijt het me zeer dat je het gevoel hebt of hebt gehad dat dit was om je af te kraken, dat is zeker niet mijn bedoeling.
groetjes
xxxxxx - lucky
hoezo af kraken altijd maar dat gemekker ... stelletje kleine kinderen(jij niet hoor) poe poe moest het effe kwijt hoor
ik vind je gedicht kraken in het donker heerlijk
een krakende sfeer ... prachtig
ik stop want ik loop helemaal over
groetjes L?on bellehelene: Ja die feedback verstond ik ook niet echt.
:)
bedankt
groetjes
Ambrosia - alie_jankind
om de bibbers bij te krijgen
goed geschilderd
groeten
|