|
< terug
dromen en allergie
Ik droom de kamer in
van huismijt en tabaksrook
een prikkeling in mijn keel.
Tranende ogen en de vraag
of het raam niet open mag
om het verdriet te luchten?
Mistige regen op het netvlies
als ik naar buiten gluur
en ril, de koude in mijn hart.
Voeten op het vast tapijt
dat weken niet gekuist is,
waar parasieten zich thuisvoelen.
Probeer ik te genieten
van de warmte die
een tegelvloer niet bieden kan,
in mijn kleine biotoop.
feedback van andere lezers- XaZ
Heel sterk verwoord hoe je verdriet wel zou willen afstoffen.
Origineel laatste woord, ik zie het zo voor me ;)
Ik las dit heel graag, maar ergens blijft het niet hangen, ik denk doordat je de beelden iets teveel naar voor wil brengen.
Toch een uistekend voor de originaliteit hoor !
charlotte: dank je wel voor deze mooie fb, groetjes - ivo
dit is heel emotioneel en mooi ..
charlotte: Bedankt, ivo...groetjes - lief
ik ben ook allergisch
en verlang ook naar
diezelfde tegelvloer charlotte,
relativeren is de boodschap,
graag gelezen
liefsxxx
charlotte: Zo zie je maar, lief, bedankt en goetjes - aquaangel
goed beschreven xx
charlotte: dank je wel aqua - Liesje
Ik deel een beetje de mening van XaZ. Het heb je gedicht graag gelezen, maar het blijft bij mij ook ergens niet hangen...
Groetjes!
charlotte: bedankt, Liesje... groetjes - lucky
ik denk dat bij somige, net zoals als bij mij de rook blijft hangen ... mist als het ware
groetjes
charlotte: jaja, als de rook om je hoofd is verdwenen... Wat dan?
Groetjes
|
