< terug
Alleen de toekomst in
Het heden.
Een regenboog,
gevormd door toen en nu.
De toekomst
lijkt irreëel,
ademend
in het verleden.
Gevoelens
verpakt
in een vergrendelde urne.
Begraven in beton.
Gestorven leven
strompelt kunstmatig
verder.
Ik.
Mij onbekend.
Een nieuwe zelf.
Hoop en wanhoop
strijden
in mijn geest.
Een vragende horizon tegemoet.
feedback van andere lezers- ivo
het zwarte gat is als je er in springt plots de wereld zoals Alice in Wonderland .. dus hoop doet leven .. Liesje: Is zweven tussen hoop en wanhoop lieve Ivo
Groetjes,
Lies - Billie
Heel mooi en gevoelig geformuleerd....
Uitstekend om zo goed dat gevoel te kunnen overbrengen. Liesje: soms lukt het me beter om mijn gevoelens te vertalen in een gedicht, als ze te verwoorden in een gesprek.
Bedankt Billie voor je commentaar!
Liefs,
Lies - kristalvlinder
apart dit gedicht, graag gelezen. Liesje: Bedankt lieve Kristalvlinder... - lucky
je bent niet alleen ...
groetjes L?on Liesje: op deze site ervaar ik duidelijk dat ik niet alleen ben...
en dit gevoel sterkt me wel!
Groetjes,
Lies - aquaangel
miijn broer komt in een urn bij zijn vrouw thuis
ik ben zelf meer voor uitstrooien dan ben je overal
tussen de bomen, op het water in de wind............
xx Liesje: Lieve Aquaangel,
ik vind het op de eerste plaats heel warm te merken dat je de wens van je schoonzus apprecieert. Zelf geloof ik dat vooral de ziel verder leeft tussen de bomen, op het water en in de wind... Op deze manier is je broer steeds dicht bij jou!
Dikke knuffel,
Lies
PS: de gedachte in mijn gedicht was eigenlijk vooral figuurlijk bedoeld :-) - dovan
er is altijd een toekomst
het onbekende
ongekende
sterkte en kijk naar die toekomst
prettige feestdagen
groetjes Liesje: Bedankt Dovan voor je bemoedigende woorden!
|