< terug
IJstijd
wijl mijn lippen zachte vlokken smaken
kristallen vallen
zweven, smelten
herinner hoe wij over sámen spraken
ik zag mij vallen
zweven, smelten
in een witte wereld mij verschenen
kwam je, nam je
van mijn leven
heerst het duister nu je bent verdwenen
sterren staakten
licht te geven
de tijd stokte en
mijn pad bevroor
toen ik jou en
daarmee mij
verloor
(deze zou gecentreerd moeten)
feedback van andere lezers- ivo
een vleugje romantiek overweldigd het scherm en de fonkel sterretjes maken een beeld zoals het feetje het wil
alhoewel niet gecentreerd is de lijn toch wel betoverend slank en mooi gezet ...
zilverfeetje: zo'n reactie zou ijs doen smelten :) dank je ivo - yrsa
Een reactie zoals ivo krijg ik niet voor elkaar :) Ivo is geloof ik de koning van de fb's...
hier dan de mijne :)
De laatste strofe is subliem, de rest vind ik persoonlijk wat hakkelend overkomen, hoewel het wel weer spreekt! zilverfeetje: dank je ysra, ik ben blij met jouw woorden en mening hoor :)
Dank je, en ik begrijp wat je zegt ja, over het eerste deel.
Dank Feetje - lucky
toch lief grschreven waardoor het ontdooit
groetjes L?on zilverfeetje: :) Dat zeg je leuk, dank je wel voor komen lezen, Feetje
|