naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Voor mijn kinderen

door fc72

Ik kan niet blijven staan
waar anderen reeds stonden
voor ik daar was.
Om elk verlaten spoor
janken de bange honden
in het vetrapte gras.

Ben ik verloren zoon
of goede herder,
de vogel die het nest verliet?
Het vaderhuis
ligt mijlen verder
maar mijlen verder kom ik niet.


Kerstmis 1974
Opa Frank Verbruggen

feedback van andere lezers

• ivo
  vertwijfeling en hoop lopen hand in hand doorheen dit gedicht
  fc72: Hoop dat ik ooit in zijn voetsporen kan treden
• SabineLuypaert
  gut zeg, die opa van jou, wist erg goed hoe hij gevoel aan papier moest toevertrouwen, prachtig
  fc72: hoop ooit ...x
• Innerchild
  Ik ben fan van hem, h? ... maar dat weet je al !
  
  Enne ... 't zit in de genen, hoor ! Complimentje voor jou dus ...
  
  
  P.S. Mogen er niet enkele gedichten van jou en van je opa op de WHS-kalender staan?
  Denk er eens over na en bekijk deze link eens. 't Moet wel snel gaan want 12/12 is de deadline ... snel wezen dus !!!
  
  Hier de link :
  http://www.writehistory.be/?p=forum_topic&id=423
  fc72: wat moet ik doen?
• lucky
  wederom genoten
  
  groetjes
  fc72: fijne avond
  
  dank
• durante
  'voor ik daar was' moet dat er echt staan?
  Weer je opa, chapeau ...
  fc72: zal het wel voelen daarboven