|
< terug
stralen
straks wordt hij weer een foetus
troost zich met muziek
die als waterbellen aan zijn bed hangt
handen in verwarde akkoorden
onrust rust
kijkt hij naar de deur
waarachter harmonie moet wonen
blaast kwart en driekwart zuchten
koppelt ze aan zonneschijn
waarin ik loop
zegt whaw
hij bracht me naar pianoles
op een of andere fiets
in een of andere lente
feedback van andere lezers- durante
gaat het over wat ik denk dat het is;)? een kleinzoontje ?
bij de eerste strofe bijna zeker, twijfel naar de laatste toe
lisette: ik wil die laatste twee zinnen weghalen, aha, echt waar, maar weet niet hoe - eisenik
sterk werk
lisette: ik vond wel dat die laatste twee regels weg mochten - ivo
een mooi beeld dat vooral respect en liefde spreekt - waarin ook de mens in welke hoedanigheid dan ook en in welke tijd - altijd een respectvol wezen is dat leeft ..
lisette: mooi reactie, dank je - Billie
Heel mooi.
Dacht eerder aan een bejaarde vader....
Zo zie je maar hoe interpretaties kunnen verschillen... :)
lisette: wel, als ik iets kan neerpennen dat zo een meervoudige reactie kan oproepen ben ik min of meer tevreden; ik heb het wel geschreven vanuit jouw standpunt - ATMD
Hallo Lisette, niet die twee laatste zinnen weghalen hoor, die zijn nu juist zo mooi.
Genieten vind ik dit, laat je hem wel staan;)
gr.
lisette: het waren twee zinnen die ik al weg gedaan had; ok ik probeer hem te laten staan; dank - dannycant
Ja, ik zou ook die twee laatste zinnen laten staan... Mooi gedicht
groeten
lisette: het waren twee andere zinnen; zo blijft het wel denk ik - lin
Prachtig. Deed me direct aan mijn schoonvader denken, die net in een verzorgingstehuis is opgenomen.. Lieve groet, lin
lisette: dat is de bedoeling, dank - lucky
die laatste strofe staan laten
die is zo hoe zou ik het noemen vertederend raak er gewoon ontroerd door
(misschien wel kijken naar die laatste zin in de 1e strofe dat maar weet zo even niet wat dan)
groetjes L?on
lisette: ja sie komma he; ik denk er over na
|
