Volg ons op facebook
|
< terug
Een verhaal, ik zeg vroeger dacht men nog na over wat taal , literatuur op inhoud lezen is
Een verhaal, ik zeg vroeger dacht men nog na over wat taal , literatuur op inhoud werkelijk belang van lezen is. Ik leg iets van taal voor aan u als lezer.Feedback is welkom , leren van anderen en andere meningen of aanvullingen welkom. Meningen en visies kunnen naast elkaar staan.
Gewoon even een gedachte , een aanreiking een tekst.Lezen mag, het is altijd vrijblijvend aan lezers om te lezen .
Literatuur is er in beeld en geluid en in geschreven zinnen regels uit hoofden van mensen , uit eigen hoofden, uit eigen bron.
Wat doen beelden , wat doen letters.Wat doe jij als lezers met de inhoud welke inhoud geef je aan beeld geluid en letters.neem je ze stil zwijgend op en vervolg je je reis of verweef je ze in je eigen handelen.
Een verhaal, ik zeg vroeger dacht men nog na over wat taal , literatuur op inhoud werkelijk belang van lezen is. Ik leg iets van taal voor aan u als lezer.Feedback is welkom
Je kunt zwijgend opgroeien in een wereld die een wereld is. Je kunt sprekend door leven gaan
Op de aarde lopen, rusten en liggen. Wandelen en schouwen, lopen om er ooit over uitgestrooid in en onder begraven te worden.
Vroeger dacht men nog na over wat taal , literatuur op inhoud lezen is en behoort te behelzen.
Je bent toeschouwer, interactief bewoner van. Je bent mens vrouw met vrouwelijke en mannelijke karaktertrekken. Je bent kind, groot, klein. Je bent deel van de samenleving. Wat vang je op in je zintuigen , wat trekt je aandacht waar denk je over of bewust niet graag over na of aan. Je kunt zwijgend opgroeien open bloeien, gesnoeid worden afgesneden
of geplukt droog staan.
Mest zijn voor je hoofdakkers , alle laten verrotten tot kompost. Je kunt kiezen jezelf te verplaatsen te verpotten. Je kunt gedeeltelijk gestekt je gedachten vermeerderen. Meertalig geprojecteerde teksten tot je nemen, vormen van beelden uit droomstroom als een mozaïek aan en van indrukken van afscheid, dood en leven je wilskracht dopen en van alle dag gebeurtenissen , leuke voorvallen of andersoortige verwoorden.
In kleuren verbeelden in kunst op linnen of panelen op kleine of grote doeken. Met een loep over prentjes, je herinneringen kleding van toen en nu uitleggen, aan je eigen ogenblikken smaakvol wel of niet veel of weinig waarde hechten. Wil je die dingen , doe je die dingen , vraag je je wel eens af waarom. Je kunt zelf in een voorstelronde even de jij die je denkt te zijn aan jezelf voorstellen. Dagelijks uit je eigen leven jouw portret even andere uitdrukkingen geven, als was je echt even een ander. Een camera maken van je ogen kun je maken, als lens kijken op een impulsieve manier zonder bedachte rede en registreren, zeggen wat je dan zien kunt. Morgen verbeelden , gisteren of de tijd van je jeugd.
Wat valt je op momenten van je leven van toen op. Waren het aangename tijden , waren het beknelde gevoelige periodieken op de kieken die je nu ziet.
Pekelde tijd regelmatig je pad, was er ijs, was er veel zon, bloesem hoe sneeuwde het toen je kind was, hoe straalden dagen , verliep je leven.
Had je het in de hand liep je aan de hand, of had je aan je eigen handen steeds het stuurwiel van je eigen wil.
Welke censuur leggen mensen anderen op .
Wat maakt dat mensen niet aan een noodrem in een trein durven te trekken als er nood is en noodzaak voldoende om aan de rem te trekken
Als culture-erfgoed willens en weten s verkwanselt wordt Je kunt zwijgend opgroeien in een wereld die een wereld is.
Je kunt sprekend door leven gaan op de aarde lopen, rusten en op gaan liggen. Liggen of op staan om er ooit over uitgestrooid of in en onder begraven te worden. Je bent toeschouwer, interactief bewoner van je eigen aard ergens op een plaats, op eigen benen met eigen denkbeelden, eigen wil en kracht of zwakte, met of zonder visie, ergens gewoon bewoners met gevoel hier op aarde.
Het is allemaal kunnen in leven kunnen en het zou kunnen.
Allemaal in leven het mag het zou mogen.
Hedendaagse ervaringen, die niet buiten maar binnen jezelf zich afspelen. Je gedachten maken dagelijks van uit je denken een parachutesprong. Schaken je gedachten , maken ze dammen en blokkades slechten ze drempels.
Van welke hoogte komen je gedachten. Ben je op de hoogte van je eigen gedachten, weet je de herkomst van de allereerste bron.
Staat je bron vak droog of loop je soms over van inspiratie en geluk.
Weet je dan de oorsprong , weet je dan hoe je aan die gedachten komt.
Chat je veel, luister je naar roddel steek je veel sier voor het werk van anderen af om bevriend te zijn of te willen zijn zonder op afstand het geen gebeurt te wegen.
Kom je klaar met je gedachten. Ben je zoekend naar een relatie of schrijf je puur om mensen tot nadenken te stemmen, iets van waarde aan te reiken om verdere verloedering te voorkomen. Kun je gemakkelijk loslaten , wil je vasthouden , snap je jezelf, betrap jij jezelf op denken of op napraten van anderen of uit je eigen hart en ziel verbonden steeds het zelf zijn.
Mensen verdwalen nog wel eens zonder kompas in hun eigen herinneringen. Wie komen voor in jouw herinneringen doordacht of ondoordacht bewust of bij toeval op je levenspad.Leeft het is niet ingewikkeld als jij je ontwikkelt. Leven is als een film die je op een projector op doek opnieuw bekeken bekijkt.
Voel jij je de beelden, je eigen projecties, de foto's de gebeurtenissen uit je eigen geleefde tijd, voel jij je al terug kijken naar jezelf als je zelf door jezelf bekeken. Heb je glunders op je wangen als jij je eigen beelden opnieuw bekijkt.
Voel je weemoed naar je jeugd het besef van sterfelijkheid. Voel je een glunder en zeg je, leven was zo het was en gisteren was ook mooi. Zeg je er is niet veel veranderd, ik ken mezelf nog terug. Zeg je ik ben alleen wat ouder en ouder geworden. Kreeg je een statenbijbel in je jeugd van je ouders, kon je al vroeg thuis zelf de bel van de voordeur in drukken. Vragen, beelden, acties en interacties, overdenkingen van gebeurtenissen uit leven. Leven van gisteren is een navertelling van het raam, is van deze morgen je vensters van je ziel, waar je voor of tegen kunt zijn.
Duurt leven in jouw ogen soms verdomd lang . Is het wel of niet, wel of niet aan chronologie gebonden. Maak je geen punt of wel bevlogen met al je hersencapaciteiten in leven van leven een punt van je voornemens. Vraag jij jezelf wel eens waar woeker ik mee, ent je in leven met je talent in de beroepen die je vreugde geven of gaven ze alleen tijdverdrijf. Vond je het potentieel in je zelf ontginnend nu je terug kijkt je onmogelijkheden te kort te lang te romantisch te saai of verdrietig en wil je morgen andere wegen gaan bewandelen. Zie jij je vensters, kun jij er wel of niet door heen kijken.
Ben je een ambacht man of vrouw, ben jij een realist. Ken je jezelf en leef je in een wereld waarin heden en verleden, verbeelding en herinnering voortdurend in elkaar overgaan ben je goddeloos of gelovig, vragen allemaal vragen die mensen je in het leven in voorbij gaan of als ze te gast bij je zijn soms stellen. Wat is denken meer dan ruimschoots geput uit eigen herinneringen. Leven heeft elke dag wel een gast, een deur een raam een vertelling een verhaal in je hoofd dat geboren je leven opgewekter kan maken, vertel er gerust eens over.
Je kunt zwijgend opgroeien in een wereld die een wereld is. Je kunt sprekend op jezelf lijkend als jezelf door leven gaan.Leven kent rijkdom, leven kent snobisme, leven kent liefde en zoveel talen. Leven kent kleine letters hoofdletters leven kent zinnen en regels losse letters en zelf het begrip letterknecht. Knecht je zelf niet, je onthecht en hecht.
Mensen verdwalen nog wel eens zonder kompas in hun eigen herinneringen. Leven is als een film die je op een projector op doek opnieuw bekeken bekijkt. Wat deed je het eerst geconfronteerd met de hardere kanten van het leven.
Voel jij je de beelden, je eigen projecties, de foto's de gebeurtenissen uit je eigen geleefde tijd. Voel je een glunder en zeg je, leven was zo het was en gisteren was ook mooi.
Het is allemaal kunnen in leven kunnen en het zou kunnen, het mag het zou mogen.
Hedendaagse ervaringen, die niet buiten maar binnen jezelf zich afspelen. Je gedachten maken dagelijks van uit je denken een parachutesprong. Van welke hoogte komen je gedachten. Ben je op de hoogte van je eigen gedachten,met twee handen vol je eigen vriend zuiver je eigen mening en durf je er ook voor op te staan of geloof je anders uit boeken van anderen , tweedehands gedachten zonder zelf na te denken.
Taal, het mag aanzetten tot denken, tot nadenken om de goede redenen. Taal kan niet zonder afstand nemen , zonder werkelijk op de juiste inhoud inhoudelijkheden juist aan leren aan kinderen omdat lezen tot nadenken mag stemmen daar was ooit literatuur voor bedoeld , om te lezen.
www.annemiekes.punt.nl
feedback van andere lezers- ivo
geen gedicht, geen verhaal, geen pamflet geen moraal ...
een doordenkertje van formaat ..
het prachtig stukje proza, dat eerst wat overvalt, in grootte en in omvang, maar naarmate ik er in hapte, hoe smaller alles werd, het idee heel goed omschreven, deed me smelten voor wat rest ..
mooi zeer mooi zelfs en ook heel evenwichtig geschreven - ik lees niet alleen de moeite, maar ook de gedrevenheid en dat is ook al heel wat ... mooi mooi mooi
maar het had ook op de verhalenkant van deze site gekund ..
annemieke: :) ik lees de reactie en zeg dank ivo
en ja het had ook op de verhalen kant gekunt maar toen ik hier in schreef dacht ik dat ik ook daar mocht schrijven , even de onderverdelng in die zin gemist en is het erg om het hier te lezen
leven is al in zoveel hokjes en ordening verdeeld is het erg?
Erg is iets als mensen het erg vinden tot het niet erg meer is schreef ooit iemand en dat vond ik wel een hele mooie regel
dank je ivo voor je reactie
:) lieve groet - aquaangel
je hebt waarschijnlijk geen abonnement als schrijver, want anders had je dit onder de verhalen geplaatst neem ik aan?
er zweven hier wat komma's rond, dat zie ik Belgen vaak doen? Misschien leren ze dat hier op school zo? Maar soms doe je het wel dan weer niet.
Ik leerde de komma, aan te sluiten.
Graag komen lezen xx
annemieke: hoi aqua je hebt gelijk zie reactie op een andere stuk tekst die ik ook aan je richte leestekens zijn altij en soms ookniet van toespasing
leestekens in welke vorm dan ook zitten ook al verweven in een tekst en ja er zijn verschillende schoelen in leven hier en in nederland die mensen dingen voorschrijven om te doen , opleggen als regels hoe dingen moeten maar po?zie is vrij mogen verwoorden hoe jij beelden vorm wenstte geven.
Weet je met te veel regels verpesten ze de vormen en veranderen onheroepelijk de taaldie er staat om dat taal op zich al wel of niet uitnodigd tot lezen , lezen is iets oprapen uit de taal , taal betekent liefde en dan heb ik het niet over neuken maar over geestelijke liefde voor taal
Taal leer je op school niet voor niets in schoonschrift schrijven, taalis leren zien wat verbeelden mag en wat werkelijkheid is , elke tekst staat op zich zelf , een tekst doet niets , het zijn mensen die er regels , bv op scholen over afspreken die het aan kettingen leggen.
po?zie verdragt geen kettingen dan zouden het slaven zijn , woorden die getekend door leven en zinnen hier gaan.
Dat is niet de grondslag voro po?zie po?zie staat voro een stroom een riivier net als literatuur staat voor een li ter ra de zonnegod
als mensen zich zelf even god wanen en goddelijk wanen en zich zich zelf boven anderen uit wensen te tillen.
Je zelf kun je alleen in geest liften , staan doen mensen ook zelf net als letters op zich zelf , elke letter van voor zich zelf sprekend zijn.
De ene letter bijt de ander niet in regels of zinnen , ooit schreef ik het zijn de mensen die de tanden er soms op kapot bijten als ze het zonder zeven zo binnenlaten komen als rum, van teveel drank wordt je in het gewone leven ook dronken. ( ik zdirnk nooit of heel zelden :) ) dronken van blijdschap kun je ook al van geluk op momenten van d edag zijn, dus ja wat is een komma is het een ma uitnodigen om te komen en verder te lezen wat ze opraapt zei ik als kind eens, en verder zei ik , er zijn inderdaad verschillend eshcolen , net als vissen in de zee veel verschillend escholen maar denken moeten ook vissen zelf anders worden ze gevangen als ze in het beet bijten is het niet.
Dus ja ik lees je woorden en weeg ze , zal er over nadenken blij met je reactie watermeisje , elke druppelis welkom ik drink elke dag wel drie liter water het houdt rein en schoont :)
liefs
desalnietemins dank vor je reactie zinvol om die te lezen
lieve groet - lucky
ik ga dit nog is op een rustig avondje lezen.
groetjes
annemieke: neem gerust je tijd lucky
geluk ligt in veel en regelmatig momenten de tijd even aan jezelf gunnen om te lezen , hetgeeft mij vaak glunders lezen :)
ik vond ooit door lezen drie familieleden waar ik het bestaan vor heen niet van wist dan geloof je eerst je ogen niet dus wie weet wat jij bij toeval tegen komt
succes en liefs - stater
ofschoon m.i. z?lfs geen prozagedicht, annemieke.. heeft je interessant betoog me geboeid..
groet, Eli Stater
annemieke: stater , zoals ik de twee voorgaande reaganen al schreef taal het kan ook mij immer boeien maar niet ketenen , het is als een zee lezen als surfen golven zien pieken en loslaten en golven zien ervaren pieken en loslaten , mooi toch dat we ogen hebben om te lezen en woorden om in regels samen te delen hebben :)
lieve groet dnk je voro je reactie - SabineLuypaert
gut hier zit veel in zeg (smile)
maar ook een tekst om eens rustig voor te gaan zitten
en leuk je hier tegen te komen (smile) doe je mee met een bijdrage voor mijn feestrubriek?
annemieke: zalkijken sabine , zal kijken of iik iets te delen heb wat er toegevoegde waarde voro zou kunnen zijn,zie deze reactie nu pas
en je hebt deze een tijdje geleden al geplaatst , ik liep in verband met bepaalde tijdelijke beperkingen even wat achter met reageren op reaganten , dus ik zal even kijken oke.
ook leuk jou hier te mogen lezen sabine knuff en kus voor je
lieve groet
|
