< terug
Het rijmtapijt
De lange armen van een rode plant
reiken wijds en laag, pakken bladeren,
die half verijst glinsteren in de wind.
Het rijmtapijt knettert, als de spin loopt
naar haar prooi op een bevroren web
Niets herinnert mij
meer dan vergeten rozen
aan ons verhaal
Middenmorgen breekt in blauw en limoengroen
als de mist zich spreidt voor muziek en poezie.
De bedden zijn bar, naakt voor bloemen, herinnering
koesterend van eeuwig verloren zomers..een verhaal,
een boodschap, een delicaat punt, dat ergens rommelt
Letterkoesterend
tikte ik ons leven uit
herinneringen
feedback van andere lezers- aquaangel
dit slaat er in voor mij
(pijnlijk):
Niets herinnert mij
meer dan vergeten rozen
aan ons verhaal
poezie zou ik de puntjes niet vergeten > po?zie
de bedden zijn bar > de bedden bar zijn misschien?
pracht stormy graag was ik hier xxxxx stormvonk: Dank je, ik probeer langzaam mijn eigen stijl te vinden en deze is een ruk in die richting (h?h?)
groet en prettige feestdagen
Storm - Billie
reiken wijds en laag
ik volg aqua helemaal...
stormvonk: Prettige feestdagen,
groet - ivo
ik volg aqua ook stormvonk: De polonaise - Mistaker
Nou ik ga ook mee in de polonaise. Prachtig!!!
G stormvonk: Waar staat het paard? - lucky
die polonaise laat ik links liggen ...
Mooi ...
... iooM
"Middenmorgen" wauw wat een woord
groetjes stormvonk: Gebruik het naar believen,
groet en prettige feestdagen
Storm - copi
Mooi! Vooral de tweede en laatste strofe! Gr, copi stormvonk: Dank je
|