< terug
Engelenleer
Hoog trachten wankelvoeten,
verder dan een vogel wint aan wolk.
Bij de Meester der hemelen ingewijd.
Als piepklein beschermengel
wil ze voelbaar licht aan dag rijgen.
Horen bij de uitverkoren gelukbodes
in de rib van zijn gebinte.
Nieuwe kansen gloren de horizon dichterbij.
Samen bewaren ze de smaak voor morgen,
de kruimels voor het deeg. Hij waakt over
struikelvoeten, zij sprokkelt donsveren.
Wat als vleugels vervellen aan wintertakken?
Stuitert ze dan naamloos in tijd en zand?
Haar schoenen sporen blind, misschien
volgende keer helemaal niet.
De afstraffing voleind.
Nu sprokkelt ze kreupelhout
om zich te warmen aan hemelse souvenirs.
feedback van andere lezers- ivo
wat een mooi wintersbeeld in een mystieke context .. kadee: dank je ivo, mooi omschreven en dat terwijl nu de zon buiten schijnt :-)
thx, groeten
kadee - aquaangel
heel fraai x kadee: ik ben blij dat je het gedicht fraai vond :-)
greets
kadeeke - lucky
winter wonderland
groetjes kadee: het hoeft niet altijd Alice in wonderland te zijn h? lucky :-)
bedankt voor je reactie - zann
supermooi vind ik :
'verder dan een vogel wint aan wolk'
'licht aan dag rijgen'
'haar schoenen sporen blind'
om jaloers op te zijn
heel veel dank,
zann kadee: h? hallo zann :-)
bedankt voor je woordje feedback.
Ik zal het opnemen tot mijn boekje.
liefs
kadee
|