naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

over weten

door Vlinderman

help, er zit een elf
naast de twaalf, zomaar
ik bespeur in zijn ogen
de furie van mijn moeder
toen ze mij weigerde, zomaar
ik een zoveel te tellen wees

de dame wenkt me warm
in woorden, diep in gebaar
ontwaar ik een stukje mens
te ontkennen, nee, niet zij
niet niemand ooit opnieuw
zeg ik op te lossen, rotten
deze hap wens ik niet meer

spreken ze over mij
klinisch dood in hun termen
over verlaten en onthecht
ontkenning maar bovenal
bodemloos, weten zij veel
dat de liefde hier weer woont
en zij zonder naam de enige
die dat werkelijk weet

feedback van andere lezers

• ivo
  een mooie gedachte een elf naast de twaalf ..
  
• Paul_de_Bruyn
  Ik heb wat moeite met dit stukje Frans:
  "lossen, rotten
  deze hap wens ik niet meer"
  
  M'n leesritme stokt hier..
  Jammer van dit, verder vind ik hem erg goed.
  
  Paul