writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

het cliché van kloppende zomerliefde

door eisenik

terwijl ik het ontdooien
van mijn hart aanvaarde
luisterde ik naar het strooien
van lachjes, het meisje
dat me zo de liefde verklaarde
al was 't het wijsje
op hartvormige valentijnskaarten

als een juwelenkist
ooit dichtgeroest
was ik weer open gebroken
zoals voorzichtig een nieuwe roos
uit de voorjaarsgrond ontloken

toen dat wezentje even
haar dak uit moest
heeft ze me gestoken
onder haar ribben
die zweefden op de tonen bassen
benen dansend
wiegend met de schutsels takken
bomen boven

we hebben toen
alle domme drugs verkwanseld
alles om even
in elkaars verboden grote ogen
te doen alsof geluk
ons niet was voorgelogen
met gedoe, gezever, gekus, gebaren
in de kripte van ons één zijn staren

maar na lang geredeneer
zagen we vergeten verhalen
over moeite, luiheid en meer
als verboden verzen
in elkanders leven weer

tot we het wisten
zonder te willen
we zouden ons talent
aan elkaar verpspillen
van boven jezelf
stijgen elke keer
voor het welzijn van de sfeer
jezelf voorbij te lopen
en op respect te hopen

maar in elkaars gemoedrust chillen
en op elkanders adem rillen
en dan nergens zwaar aan tillen
niet aan de rook of aan de pillen
niet aan de onrust of de grillen
was de moeite waard

dus bleven we
elkaars verslaving onderhouden
nooit naast elkaar durven kijken
van elkaars kleinzieligheid houden
voor de anders wensen wijken
tot er alleen maar viel te lijken
op elkaar en toch weer niet

als we die tempel toch ooit bereiken
van diepe pijn zonder verdriet
die gebouwd wordt met de woorden:
nee hoor,ik vergeet je niet
moeten we dan
op de knieën vallen voor elkaar?
nee hoor, 't is het leven maar...

 

feedback van andere lezers

  • ivo
    hoe een stukje dagboek als proza en gedicht het leven had verlicht ..en toch duister kon zijn in het donkere van het bestaan
    eisenik: ja idd =) dat was het ook :-)
  • Hoeselaar
    Ik volg ivo, ValentijNskaarten

    Wilhelm
  • lucky
    te lang en te verhalend voor mij alsook teveel hier en daar gezocht naar rijm

    groetjes
    eisenik: leg ik me volledig bij neer
    gezocht naar rijm niet direct want tis uit de tijd dat ik gedichten binnen de tien seconden schreef :) maar wel rijmend verhaald sowieso en daarom miss iets minder 'gepast' als leeservaring vandaag
    en ja hetzelfde kan op veel minder lijnen :) (zie maar she -1 , ... wat allemaal over hetzelfde gaat in principe)

    bedankt voor lezen en fb
  • muis
    Om de een of andere reden vind ik dit het beste dat je schreef. Inhoudelijk, rijm, emotie, en de gedachte.
    Ik herlees het straks nog enkele keren zodat ik het goed kan vatten.
    Alvast de laatste vers is een grandiose afsluiter.
    eisenik, ik ga van je houden:)
    groetjes
    eisenik: haha allee mijn romantische ziel van enkele jaren geleden zou jou goed paaien :-)
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .