|
< terug
einmal ist keinmal
hoe kan het ook anders
de dag was al lang voorbij
toen de trommel als
een strijdbijl begraven werd
de man zonder woorden vertrok
en liet niets dan meer stilte achter
de grenzen voorbij
zou hij ooit gezegd hebben
maar niemand was er zeker van
het licht zou verdwijnen
zwaarder dan ooit tevoren
sloeg het op je handen
verdwijnend
de vorige keer was het te luid
maar nu werd het me te veel
het was anders
maar nooit voldoende
ps: 'einmal ist keinmal' is de lijfspreuk van Thomas uit "de ondraaglijke lichtheid van het bestaan" van Milan Kundera
feedback van andere lezers- Mistaker
Dit gedicht spreekt me aan, ook vanwege de 'normale taal.' Voor mij kan ieder woord poëzie zijn trouwens.
Groet,
Greta
eisenik: ieder woord is poëzie
als er maar genoeg wit rond staat of andere woorden die de aandacht verschuiven van denotatie naar conotatie of van betekenis naar associatie of van tipering naar archetype of ...
duizenden mogelijkheden en daarom is des te meer alles poëzie
kijk maar naar wat ze in de jaren zestig deden...
nu dit gedicht vind ik niet meteen 'normale taal' maar de ' ' duiden al op dubbelzinnigheid :-)
het is in alle geval niet té hermetisch of anti logisch
daar ben ik het volledig mee eens ;-) - ivo
spreekt veel maar zegt weinig - het kernpunt wordt niet gehaald waardoor de gedachte doeloes spookt in het hoofd van de lezer ..
eisenik: er is geen kernpunt :-)
ik ben niet zo dogmatisch dat ik een concrete boodschap wil overbrengen vrees ik :-)
het gaat hier enkel om het gevoel dat je niets bereikt behalve "herhaling" ;-) en dat is de enige bevrediging die we kennen...
je zoekt ergens kabaal of verandering of iets dat je van je sokken blaast
maar dat is al weg of er nooit geweest... dat gevoel ;-)
dat rondspoken neem ik wederom als een mooie receptietheorie mee...
ik ben blij dat je toch steeds het leesgevoel mee hebt =) - werner
heel mooie eerste regel, de rest lijkt me erg onduidelijk, maar zeker het herlezen waard, misschien dat ik het dan doorgrond...
eisenik: om even een korte schets van de gedachte te maken:
er is geen twijfel mogelijk/de tijd gaat te snel/het ritmische, logische, hoorbare,... ligt achter ons en wordt verzwegen ter bevordering van de vrede en de rust/ de kennis - het alweten - het duidelijke ... is weg / daarom is er nu alleen meer onweten / ooit wist men hoe men de weredl kon veranderen, de grenzen kon verleggen / maar nu is niemand daar nog mee bezig ... /de verlichting is verdwenen en daarom ben je menselijker dan ooit en sterfelijker dan ooit / vroeger was het moeilijk om die kennis en verlichting te aanhoren , je wou het niet weten / nu kan je het zelfs niet meer aan er aan te denken al zou je willen / alles is hetzelfde en je zit vast in het stabiele en het dynamische lijkt onmogelijk
daar gaat het zowat over... kort gezegd ;-) - Rachel
Eisenik,
Het is een filosofische gedacht die je hebt aangekleed in verhaaltaal.Niets mis mee zou je zeggen!
Wat ik dan mis hier is je krachtige hand en de speelgoedkist met woorden.
kan het ook anders
de dag werd al morgen etc.
Das war einmal :)))
Rachel
eisenik: ja het is idd vrij 'droog' en 'normale taal' op bijzondere manier gebruikt ipv de typische spielerei ;-)
mag ook al eens denk ik dan :D bedankt voor lezen en fb - durante
eisenik doet me denken aan dat trommelaartje ... ben de titel van de film even kwijt...;(
heel sterk begin, maar 'k geraak zoals werner, ergens halverwege de draad kwijt.
eisenik: np - fille_de_toi
het doet me aan een boek denken, neen niet dat van Milan Kundera, aan een ander, maar geen idee het welk.
terdorie toch, wat ben ik met een geheugen dat half werk levert?
hou hier wel van ...
(en neen ik kan er nog niet opkomen,, ggggrrrrrr)
fille (die een beetje te kampen heeft met frustratie)
eisenik: =) doet mij ook denken aan " der man ohne eigundschaffen" maja kheb waarsch andere dingen gelezen dan jij ;-) - lucky
beste wensen voor 2008
groetjes
eisenik: thnx
|
