< terug
geNot
een nauwgezette druppel
tussen twee kleuren rood
van waar kwam die eerste morgen?
zoals de klassieke daarom
uitgelopen
in zichzelf
aangetroffen werd
was het klaar dat het licht
uitgeroepen was
tot gespreksonderwerp
van de dag
Alles werd
parallel met een reden
ging het door
met versnelde pas
om niet gevonden te worden
zonder het wit
aan de zon toe te dragen
was de aanblik
in een mens veranderd
die kon dansen
om het aanzien van zijn moeder
verloren gelegd
een pop geworden
stopte het zien
in het kader van zijn vader
voorbij het verbergen
was er een dood
die niet langer
in de nacht verborgen zat
feedback van andere lezers- ivo
een vreemd gedicht dat heel veel zegt maar voor mij te veel dat niets zegt .. vreemdsoortig ja, leesbaar - onbegrijpend ja .. eisenik: the big nothing is something
weer is jouw lezing de essentie van de betekenis ;-) - annemieke
je legt knopen in je regels
als of er een handboek is gelezen
waaruit je geputte beelden
in andere taal weer verweeft tot po?zie
of een gedicht
de laatste strofe doet me denken aan een gedicht dat pom wolff schreef, die twee regels met dezelfde essentie luiden:
er is er een vertrokken
en een is blijven staan meer is het niet
gedichten zijn soms net tenten schreef ik ooit een ger soms
dan zie je dingen staan van stof of haringen en stokken, scheerlijnen.
Vind deze niet onaardig maar het voelt te gezocht
op iets dan al vele kleren geschreven staat ook in je bent erg mens een bundel van pom.
ik kan het me verbeelden , wellicht was je door zijn po?zie of die van een ander geinspireerd maar het valt me op, wellicht ligt het aan de manier waarop ik deze las, lees, leven , het is geinspireerd
soms lezen , overal raapt soms een iris een beeld is het niet
dus matig en toch ook niet slecht deze , het voelt alleen te vertrouwd op gedichten die al geschreven en uitgegeven zijn niet bijster origineel, maar hou me te goede, zo lees ik deze
, een ander kan een andere mening toe gedaan zijn.
lieve groetjes
succes
eisenik: niet bijster origineel?
ik heb dit gedicht geschreven toen ik 16 was :-) toen had ik nog nooit ene gedicht van een ander gelezen
ik ken ook nu zelfs geen po?zie die hier op lijkt dus dat vind ik vreemd
dat het ietwat leest als standaardverzen kan ik me nog wel inbeelden :-)
bedankt voor de uitgebreide feedback! - Neeltje
Conceptie, wording, licht: veranderd in een mens...?
Tastend in het licht
ga ik in dit dicht
een levensweg
bevroedend
in dansen tussen
Hem en Haar
tot mens geworden,
de strijd vermoedend.
Neeltje groet den Dichter. eisenik: zeer goed gezien =) - lucky
ik ga maar een Hoegaarden inschenken ... glas heeft nu lang genoeg in de vriezer gelegen is ook genot z'n kouwe hoegaarden
groetjes eisenik: =)
alles waar je kapot
van gaat
is geNot
of laat
de dag zich noemen
want een afscheid waardig is ;-)
|