naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Leeggeplunderd

door martine

laat mij verstoppertje spelen
in het door woede
gesloopte huis
het ruwe even vergeten

met mijn gedichten
de verdronken dagen
een laatste keer belichten
en me daarna
naar liefde richten

feedback van andere lezers

• ivo
  bitter en verdrietig gedicht dat spreekt als een boom die er al altijd heeft gestaan en jaarlijks zijn ringen spaart om zijn aanwezigheid te tonen aan hen die twijfelen aan zijn bestaan. Het is pas als de boom zijn loodje legt dat die ringen zichtbaar zijn rust en trouw zullen laten zien ...
  Dat onze inwendige rust en trouw ook als die ringen mogen zijn ... ondanks de tempeesten en de stormen die de mens treffen en dat de mens wel kan kraken, uiterlijk, maar niet innerlijk ...
  
  veel sterkte en een troostvol 2008 toegewenst ...
  martine: dank je voor jouw woorden ivo
  een gelukkig en gezond 2008
  martine
• Ulrike
  Ik ben sterk geraakt door je begin, maar 'en me daarna naar liefde richten' doet er voor mij wat afbraak aan. Ik zou dat weglaten of iets anders zetten. maar is jouw gedicht h? en is maar mijn bescheiden mening...Voor de rest heel mooi! gr
  martine: even kijken dank je voor jouw fb ulrike
  veel liefs
• Mistaker
  Ik zou stoppen na 'belichten' maar wie ben ik. Heel mooi Tine.
  
  xxxx
  martine: dank je Greta
  vandaag mijn laatste tot na de operatie
  dank je voor alles
  xxx
• lucky
  het is at met die laatste zinnen isschien vervangen door 3 puntjes
  
  groetjes
  martine: ja dank je voor je hulp steeds weer
  mooie dag