|
< terug
OUD
eentonig plenst de regen tegen de ruiten
maakt slapende baby wakker in zijn wieg
een oude man kijkt mistroostig naar buiten
mijmert droef over tijd die te snel gaat
hij denkt weemoedig aan ver vervlogen dagen
toen hij jong en onbezonnen was en vol kracht
niet dacht dat tijd aan zijn jeugd zou knagen
geloofde te blijven leven in volle pracht
hoe zeer voelt hij zich thans in tijd bedrogen
nu hij enkel zwak is en zo heel erg eenzaam
en plots heeft hij zich over de baby gebogen
ervaart dit wichtje als toekomst en erfgenaam
(Heldergem, 10 feb 2007)
feedback van andere lezers- ivo
weemoedig mooi
Julien_Maleur: bedankt, Ivo Mvg JM - lief
in de eerste strofe zou je
-mijmert droef over tijd die snel vliegt-
dan is het rijmschema compleet Julien
graag gelezen
liefsxxx
Julien_Maleur: bedankt, lief.
Mvg
JM - muis
Doet me denken aan het boek 'Alleman' van Philip Roth
Levendig weergegeven, vol emotie
groetjes
Julien_Maleur: Dank je Muis. Ik ken het boek niet. Zal het eens opzoeken
groeten
JM - lucky
ik volg lief wel wat dat rijmen betreft in de 1e strofe en de laatste regel sluit voor mijn gevoel wat 'droog' af
groetjes
Julien_Maleur: Dank je Lucky. Ik herlees en denk na.
groeten
JM - littlefairytale
Ik mis bevlogenheid die mij aan spoort tot beroerd worden door wat ik lees.
Het blijft te beschrijvend naar mijn smaak.?
Let wel ik schrijf, mijn smaak....
In de tweede regel klopt de zinsconstructie niet...
ik lees nog even verder
groet, tine
Julien_Maleur: Een kunstenaar weet dat niet iedereen zijn kunstwerk goed zal vinden. Wat mensen willen is nu eenmaal zo verschillend. Ik weet ook wel dat mijn gedichten soms eigenzinnig zijn en niet elke lezer kunnen bekoren. Daar moet ik nu eenmaal mee leven.
groeten
JM
|
