|
< terug
een ode aan mijn vrienden
empathie
de tweede natuur
egoïsme opgelegd
zij beschermen
houden levend
het eigen ikje
bijna vergeten
opnieuw ontdekt
door hen
tussen
zij
die in het niets verdwijnen
hun liefde
voor mijn eigen zijn
ontrafelt
de kern van mijn bestaan
feedback van andere lezers- ivo
de lay-out staat wat mij betreft niet in verhouding met de inhoud van hetgeen er staat, ik zou die witregels eruit halen, zodat het kernachtige niet in die witregels verloren zou gaan.
Anderzijds geven die witregels ook beeld aan het dramatische dat er staat ..
het is een dubbeltje op zijn kant, dat voor mij overhelt tot 'geod'.
Liesje: Dag Ivo,
Ik volg deze keer het advies ...
Ik heb de witregels in mijn gedicht dan ook weggelaten...
Bedankt voor de uitgebreide feedback!
Lies - Neeltje
Graag gelezen, maar heb zo mijn twijfels bij 'tussen zij' onderaan de eerste strofe, het onderbreekt het gedicht verstorend waardoor er waarde verloren gaat. Wat bestreft de witregels ga ik met ivo mee. De inhoud verdient een betere lay-out. Zie maar wat je er mee doet.
Groetjes van Neeltje.
Liesje: Dag Neeltje,
De witregels heb ik ondertussen weggelaten :-)!
De 'tussen zij' kan ik eigenlijk niet weggelaten, want het vormt een beetje de kern van mijn gedicht! Bepaalde mensen probeerden me echt depressief te maken. Mijn vrienden vertelden me dan weer dat ik even aan mezelf mocht denken en waren er op een warme manier voor mij! Zonder die 'zij' krijgt ook de vriendschap minder waarde... eigenlijk gaat het over geloof van mensen in mij tussen andere mensen die mijn geloof probeerden af te nemen.
Groetjes,
Lies - aquaangel
volg iedereen hierboven mij ;)
Liesje: Ik heb het advies van hen van hierboven (knipoog) gedeeltelijk gevolgd... - chris
zie u eigen graag geen bochten om iemand anders te
zijn echte vrienden die houden van u zoals je bent
dat voel je
chris
Liesje: Dat is waar Chris
en dat gevoel heb ik de voorbije week echt mogen ervaren!
Mijn echte vrienden lieten me ervaren dat ik mezelf mag liefhebben, gewoon voor wie ik ben!
Groetjes,
Lies - libo
je zelf graag zien... daar begint alles
liefs
Liesje: Ik weet het Libo... ik probeer hieraan te denken... en mezelf niet weg te cijferen... - peerke
Mooi om te lezen maar ik haak af bij de laatste strofe.
Toen ik het gelezen had bleef ik zitten met de vraag waarom?
Hun liefde voor mijn eigen zijn ontraffelt de kern van mijn bestaan?
Maar goed, je zet me aan het puzzelen.
Liesje: Ik zal je even helpen...
Het begint met empathie, de tweede natuur.
Mijn vrienden tonen me terug dat ze 'mij' graag zien.
Ik was even verbitterd door de anderen.
Door mijn vrienden vond ik mijn empathie terug!
-> hun liefde voor mijn eigen zijn ontraffelt de kern van mijn bestaan
-> zonder empathie is Lies niet meer Lies
Misschien nu duidelijker?
Is eigenlijk best een gedicht waar misschien teveel in raadsels wordt gesproken?
Groetjes,
Lies - ivan_grud
graag gelezen, en zoals jij het zag, vr/gr Ivan
Liesje: dank je Ivan voor je nieuwe positieve feedback!
Bedankt voor het lezen van mijn schrijfsels,
echt waar!
Groetjes,
Lies - lucky
zit even te dubben met 'ontraffelt .. '
volgens mij is het met een 'f' dus 'ontrafelt'
in ieder geval oogt het mooier met een 'f'
groetjes
Liesje: volgens mij heb je groot gelijk Lucky :-)
|
