< terug
Autisme
hij denkt en denkt zich ongelukkig
hoort woorden die er niet zijn
voelt zich in een hoek gedreven
néé dit leven is echt niet fijn
hij is een mentaal gehandicapte
onthoud elk woord zoveel pijn
een jaloerse leeft zonder te leven
vrienden willen echt er niet zijn
hij is een plant die spreken kan
gevoel hier niet ontkiemen wil
ziet en voelt alles grijs in grijs
zijn hersenpan staat nimmer stil
'n knappe vent met witte tanden
toch een plantje van roer me niet
verlegen glimlach niet begrepen
achter elk woord een stigma ziet
zou er alles voor willen geven
eenmaal aanvaard zoals hij is
zich niet steeds de lul te voelen
maar zijn leefwereld is zo ongewis
feedback van andere lezers- lucky
heel inlevend geschreven
groetjes Hoeselaar: Heb dank voor je bezoekje leuk dat je dit ook las
Wilhelm - anne
Prachtig rakend, Hoeselaar. Ik ken een mama van op school hier wiens dochter autistisch is. als je dat meisje ziet, een stralend kind maar diep vanbinnen, zo onbegrepen ook. Pijnlijke realiteit, inderdaad. Mooi aangekaart! Hoeselaar: Dank je wel voor deze lovende woorden ze zeggen me dat ik op de juiste weg ben
Groetje Wilhelm - Francesco
van zeer nabij met geleefd.
Hartelijk, Frank Hoeselaar: dank je wel Frank, leuk je hier te lezen - lief
erg mooi verwoord Wilhelm
liefsxxx Hoeselaar: Dank je wel, leuk dat je me las - stormvonk
er zijn gradaties hoor :) Hoeselaar: In dit geval was het de ergste, dus...
Wilhelm - ivo
aangrijpend Hoeselaar: dank je wel voor je bezoek en de lovende woorden in jouw fb. - ivan_grud
een verschrikkelijke realiteit, maar is het wel zo erg??? we zullen dat nooit weten denk ik Wilhelm, vr/gr Ivan Hoeselaar: Nee dat is zo Ivan, maar er zijn heel zware gevallen.
Bedankt om even bij mij te komen piepen
Groetje Wilhelm - Liesje
Ik vraag me ook af of de mensen hun handicap altijd zo heel erg pijnlijk ervaren... ik heb al gewerkt met mensen met autisme en soms leek het glimlach ook zo oprecht.... Hoeselaar: Daar hebben we het gissen na, je kan wel tegen maar niet in het menselijk gevoel kijken
Wilhelm - Neeltje
O wat zwaar en moeilijk als je daar mee om moet gaan. `t Is een triest len onbegrepen 'leven', inderdaad een plant die spreken kan, wat heb je dat bijzonder verwoord William. Ook voor de autist zelf lijkt het me geen leven.
Hartengroet Neeltje. Hoeselaar: Bedankt dat je me las en zo fijn reageerde
Willy
|