|
< terug
Schone schijn.
Het trekt op niets
zei hij haar
je weet best wat ik wil
waarom geef je het dan niet
wat heb je nog in het verschiet.
Ze wou zo graag ontsnappen
uit die dwangbuis
steeds weer
maar nooit gaf hij haar adem
steeds ging hij tekeer.
Haar boekje blijft gesloten
voor ieder een geheim
ze wil er niet mee uitpakken
en houdt het dus bij schijn.
Haar dagen zijn geteld
ooit zakt ze wel ineen
en lijkt dat sprookje
eeuwigheid
luikt opluchtend
de realiteit.
feedback van andere lezers- Liesje
Lieve Anne, ooit heb ik een relatie meegemaakt die symbool stond voor dit gedicht... Toen ik de deur eindelijk achter me aan kon trekken (letterlijk en figuurlijk) heb ik één grote dans geplaatst op de oprit van zijn huis. Dit gedicht kan echt eindigen in een glimlach! Krachtig en goed geschreven!
anne: Je bent één van de velen voor wie ik dit heb geschreven en ik hoop dat je nu wél mag gaan en staan waar jij wil. De vrijheid hebben om te zijn wie je bent is toch wel heel belangrijk. Liefs, anne. - lucky
doet me denken aan mijn werkje '...(40)'
groetjes
anne: Ga ik dan snel eens lezen, greats! - ivo
droefheid vult het zwartgitte van de letters op het scherm .. zelfs zonder dat ik tranen zag, voelde ik de parels rollen, met de rug van mijn hand wou ik ze vegen, maar de strepen waren zo diep dat zelfs dit gebaar niet eens hielp.
anne: Heel mooie reactie, Ivo en zeggen dat zovelen... .Bedankt. - KapiteinSeBBos
ik dacht met de titel aan Mrs Boucquet!
xxx
anne: Hahah, leuk zeg die gdachten die je erbij krijgt.
|
