|
< terug
Eenzaam was je maar niet alleen
Eenzaamheid was
een constante voor jou,
net zoals wind altijd z'n weg baant
doorheen de kieren van een huis.
Even werd het windstil en
verlangen groeide naar
zonnestralen die in strepen
je gezicht zouden oplichten.
Maar liever geen mensen
in huis, eenzaam was je
maar niet alleen, de monotone drup
van regen die langs
de muren sijpelde was je metgezel.
De wrange smaak van bier en
sigaretten waren je dagelijks ontbijt,
de muffe geur van vocht en stof
was je thuis.
Vanaf nu wou je het anders,
stof wegblazen, het leeggoed
innen van de bakken bier,
sigaretten doven, ramen open
en hopen in één adem door
gelukkig te zijn.
feedback van andere lezers- mariebeau
Met een schone lei beginnen, is dat wat je bedoelt?
springie: een schets uit het leven zoals het is...iemand die ik ontmoette tijdens mijn sociaal werk...
soms willen mensen inderdaad het roer omgooien en beginnen met een nieuwe lei.
groetjes - Liesje
doet mij denken aan de mensen die ik begeleid op het werk,
hun hoop en dromen opgegeven en enkel nog leven met gepieker en hun eigen vorm van troost.
springie: indeed, sommige mensen blijven soms hangen of toch het beeld dat ze schetsen van zichzelf. - ivo
assenbakkenontbijt doet smaak vervagen tot zanderig hopen op ontstressend geluk, terwijl teer en nicotine de zinnen en longen vult - verkrampt een lichaam verstokt aan de stick - verkankerd door lucht en damp .. - XaZ
erg mooi de laatste twee zinnen na een ietwat te beschrijvende sfeer, met wet knippen zou het doordringender kunnen worden.
zo dacht ik;)
springie: thanx voor je feedback!
heb er al veel aan zitten knippen :-) - alie_jankind
de sfeer die je tekent is helder, straalt eenzaamheid uit.
voor mij zou het geheel wel korter, kaler mogen ...
groeten
springie: Bedankt voor de feedback!
Heb al hele tijd niet meer geen gedichten meer geplaatst op site en het is fijn dat er iemand nog iets van me leest :-)
groeten
|
