naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Ontvange-nis

door Vansion

Ruwzacht inéén je land
spel je je lang verlangen
t.h.u.i.s..
In van geweld geladen
luister welt kunst
als werkend luisteren
en murw.

Gaat het over leven?
Kozen van het nooit gekozene?

Ongevraagd en onbeduidend
vraagje levende verlegenheid
lig ik zomaar in je blikveld
tekens zoek te raken.
Groet je
en verzoek je
onvermurwbaar
om afwimpeling wellicht(?)

En in die leugen
kruip ik warempel
handig weg
als in een vijgenblad.

Gaat het over? Leven?
Kiezen voor de lieve lust van kozen
en vermurwd?

Te pluk schep ik heel eventjes
een verzonnen God
van ongerepte sneeuw
die al je handen zegent
tot ontvouwing
van wat toch nog wondert

waarin ik
pas gewassen
wat was zou kunnen wezen
maar nooit was.

Gaat het over spelen?
Gaat het over? Spelen?
En zal ik dan dood zijn?

feedback van andere lezers

• sinneskyn
  Mooi An, een gedicht wat me aanraakt zacht en hard als was kan zijn...sinneskyn gr Hil
  Vansion: :)
• Jean_Loeckx
  Een vraag als gedicht. En elk gedicht is eo ipso (ok, classica ?) al een vraag.
  
  Eén grote vraag, en zij blijft hangen, Vs, zij overspant van het eerste vers tot het laatste.
  (Alleen de "was"-strofe zou ik weglaten, vergeleken met het overige ruikt het voor mijn neus teveel naar "spielerei", en dat is je gedicht helemáál niet.)
  
  Maar er staan zo weinig woorden in, "too many notes! ".
  Als je ze naast elkaar zou leggen kom je amper aan de adem voor de gearticuleerde schreeuw of kreet die elk gedicht volgens mij is.
  
  Het is zo broos, zo breekbaar. Door een stilte al kneusbaar. Alsof het voortdurend zich zelf kwetst aan zichzelf.
  
  Een onbevange-nis, maar een nis, een donkere uitsparing in een muur.
  Ik wed erom, Vs : houd het tegen je wereldvensterlicht en er schijnt amper nog je eigen watermerk of de middagzon door.
  
  In een sfeer oproepen ben je geslaagd,
  maar dan moet men het wel aandachtig lezen.
  En die drempel is een andere zaak.
  Vansion: jij léést echt hé
  (voel mij daar nogal verlegen bij)
• nino_de_pino
  
  Krachtig!
  Vrij gesproken, onbevlekte ontvangenis,
  vragen, spelen, God, vlekken,
  vlekken spelen binnen onzichtbare grenzen van leven,
  ..de zwarte panter is een ondersoort van de luipaard en wordt gevlekte tijger genoemd ..
  Groeten van nino.
  Vansion: voor jouw commentaar alleen al zou ik meer schrijven :D
• geertje
  vooral de laatste strofe, die stijl, dat gevoel...
  
  bezorgde me even : huid van een gepluimde kip !
  
  om niet "kippenvel" te schrijven, want misschien is het wel kippevel :-)
  Vansion: best dat dat vel lééft hé (ook na het gepluimd zijn des levens)
• VickyLievens
  Prima neer gepend.
  Echt geweldig!
  fantastisch om te lezen.
  Groetjes Vicky
  
  Vansion: weet je wat hé, Vicky ... in het echt is het nog veel geweldiger ... ik wou dat ik het zo kon weergeven ... maar dat gaat niet ...
• gono
  nee, je zult niet dood zijn, je zult in de herinnering van de vergetelheid genieten!
  Vansion: Dood gaan en vergeten worden ... geen probleem, vind ik.
  Maar ophouden met spelen betekent leven als een lijk. Da's zonde.
• RolandBergeys
  Knap, Vansion, vond het eerst even lang, en dan kwam ik er helemaal in...
• Lucky
  teder
  Vansion: kneusbaar welja soms ...