< terug
leven
velen zijn bang
voor de stille dood
voor wat onbekend is
niet gekend en toch hier
reeds overal zo aanwezig
waar verlangen is
te willen leven zo lang
als nog nooit is gedaan
grenzeloos vol van liefde
en geluk, dat bijna niemand
ooit heeft kunnen zien of vinden
en toch ook zijn velen
bang om oud te worden
te groeien naar het vertrek
wetend dat gebreken komen
en langzaam dromen vergaan
maar niemand ziet zo
het mooie van de wereld
de kanten van liefdevol zijn
van oeverloos genieten overal
van grenzeloos leven in bestaan
juist dat zou maken dat we verder gaan
MD(C)
feedback van andere lezers- ivo
ik heb al veel beter van je gelezen kristalvliner .. en dat lees ik nu ook, niet dat het niet goed is, zeker niet, maar je kan volgens mij veel gevatter schrijven ...
- Evelyntjun
Heel mooi en gevoelig neergeschreven..
Graag gelezen..
Met liefs
Evelyn xx. - RolandBergeys
ik volg Ivo wel, de bedenking is mooi, het ideeëngoed, maar het wordt een beetje langdradig op de duur. - Liesje
de laatste strofe en laatste zin doet het voor mij... doet mij denken aan mijn eigen gedichtje 'het leven en de zee'. We delen wel wat dezelfde gedachte :-)
|