naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

c'est moi: ta mémoire

door Emmeline

je slikt mijn letters bedachtzaam in
en kust de jouwe over heel mijn lichaam

ik draag je klinkers op mijn lenden
je zinnen om mijn nek gedraaid

versmachtend geef ik nog eens toe
aan mijn dichtgenaaide lippen
aan je verleden op mijn huid

opnieuw bezwijkend vergeet ik
hoe je stof het licht donkert
en mij in die schaduw plaatst

feedback van andere lezers

• Aramis
  bij de titel dacht ik aan een ruw Arno-zangbrouwsel.
  
  maar dan openbaarde zich een poetisch meesterwerkje !
  
  
  Emmeline: haha :)...
  Bedankt Aramis!!
  Xx
• bragt
  het zo menselijke weer apart verwoord
  Emmeline: hartelijk dank! Xx
• copi
  Mooi! Gr, copi
  Emmeline: Bedankt! xx
• miepe
  vind ik ook héél erg knap, Emmeline!!
  Emmeline: Dankuwel, Miepe! xx
• Hoeselaar
  Genoten van dit poëtisch werkje
  
  Wilhelm
  Emmeline: Merci! Xx
• lief
  grglzn zalig met zinnen gespeeld
  liefs
  Emmeline: Bedankt! Xx
• eric
  Hm... nostalgische vlinders in de buik?...
  Misschien alternatief zoeken voor twee keer "nog eens" (derde en vierde strofe)...
  En maak je alsjeblieft van bezweikend bezwijkend?...
  
  Graag gelezen!
  Emmeline: hemel, wat zou ik doen zonder jou...
  die tweede keer "nog eens" stoort mij niet meteen... is eerder opzettelijk gedaan! Maar misschien klinkt het wel beter als het veranderd wordt...
  Bedankt! Xx
• ivo
  heel mooi
  
  teder en poëtisch mooi gevat ..
  Emmeline: Bedankt! Xx
• lucky
  schoon werkje van genoten
  
  groetjes
  Emmeline: Bedankt Xx
• Victoria
  je schrijft heel mooi
  Emmeline: Bedankt! X
• Liesje
  poëzie met hoofdletter!
  Emmeline: wauw! bedankt! Xx
• dichtduvel
  wow! mooi gedicht en mooie titel, top! j
  Emmeline: Bedankt!! Xx
• Kapiteinsebbos
  knap!
  Emmeline: Bedankt! xx
• Edward
  Als iets of iemand her-innerd kan worden, is die niet tot eeuwige schaduw veroordeeld. Kleine bedenking die ik er nog even aan wou toevoegen.
  
  Dit is echt een knap gedicht!
  Emmeline: Bedankt allereerst :)...
  Ik weet niet goed hoe jij dit gedicht opvat (zou nog eens moeten herlezen :D), maar voor mij gaat het over een liefde van nu, die overwoekerd wordt door een man die zijn verleden niet kan loslaten...
  In die zin wordt de 'ik' niet echt herinnerd, want ze is aanwezig en wordt eigenlijk vergeten...
  Xx
• alie_jankind
  diepgaand!!
  
  groeten
  Emmeline: danku!