< terug
boerke
als natte kluiten aarde
brok je steevast in jezelf
laat je sporen na van stenen
de wet die je niet vrij liet
om anders te zijn
las je liever niet
zonder luidkeels te boeren
met groen achter de oren
dat naar je liezen groeide
verstond je maar al te goed
dat het om het zaaien ging
en niet om de oogst
feedback van andere lezers- anne
De kracht van mensen die zichzelf zijn maar het kwetsbare dat ook in hen schuilt en de maatschappij dit hen als groentjes ziet, maar dat is boerkesjargon: groen, zaaien, oogsten, knappe dubbelspraak. Ik geef muis wel gelijk wat betreft dat zaaien en oogsten, je hebt de oogst niet altijd in de hand. - lucky
heerlijk dubbel (en scherp)
plus de layout die hier goed bij past .. verzorgd
groetjes eisenik: dankje - Mistaker
Heel sterk gedicht vind ik dit.
Groet,
Greta eisenik: thnx - Peerke
Paar keer gelezen maar ik vind 't echt een prima gedicht en juist wel sterke laatste zinnen. Soms (of zelfs vaak) gaat het om het zaaien en niet om de oogst, of wordt dat niet gezien...
- muis
Je weet ondertussen al wel dat ik je liever anders lees, hoewel dit er best mag staan.
Je kan het langs twee, zelfs drie kanten lezen. Het boerke dat zaait, je oogst wat je zaait en oogst niet voordat je gezaaid hebt.
Het is goed opgebouwd, mooi uitgelegd hoewel ik niet helemaal kan akkoord gaan met de laatste twee zinnen.
Uiteindelijk is de oogst ook belangrijk, maar niet prior als je zaait. Als je geen barst zou geven om de oogst, is het zaaien onnutig. Begrijp je wat ik wil bedoelen?
Groetjes
eisenik: ik heb het vooral over mijn zaad hier =) - ivo
schitterend het dubbele beeld dat spreekt . eisenik: thnx - copi
Sterk neergezet! Gr, copi
|