< terug
De einder
In de verte turend en
je hoofd omdraaiend naar getsjilp,
blijkt een platgetrapt maïsveld soms
het enige dat nazindert,
niet de vibrerende zomerlucht.
In een knippering
veeg je de gedachte weg,
dat het verleden vecht
met het heden.
Terug dat gevoel hoe hij het koren
voor je voeten wegmaaide,
wat jullie samen oogstten
vermalen en uitgestrooid.
Je bleef even staan en trachtte
enkel de horizon te zien,
niet de einder
achter je.
feedback van andere lezers- lucky
graag gelezen
groetjes springie: fijn! - eisenik
ik denk dat je stijl ergens aansluit bij hoe ik zelf schrijf dus heb ik zeker voeling met deze tekst
toch merk ik hier en daar nog wat dingen die me tegen de borst stoten; basistegenstellingen, gebrek aan coherentie, uitgerendeerde of herhaalde beelden...
het idee en de bedoeling van het gedicht zijn kwasi uitstekend maar het mist wat uitpuring en geduld om er echt te staan en komt door die kleine gebreken hier en daar nog wat 'amateuristisch' over
ik gebruik in deze feedbakc wat te zware woorden merk ik en hij klinkt negatiever dan dat ik bedoel want het is best een puike tekst
springie: dank je voor de uitvoerige fb, weet zelf dat dit enkele beperkingen zijn in mijn dichtkunst :-) - lin
Jammer van de tweemaal "in de verte" direct in de eerste twee regels. Toch maakt de rest van het gedicht veel goed, zodat ik hier rustig toch een "uitstekend" voor kan geven! Gr, lin springie: Oeps niet gemerkt, let er nochtans op omdat ik dit vroeger vaak deed (woorden herhalen) bedankt Lin! - SabineLuypaert
eentje die raakt (smile) springie: Blij dat het iets teweeg brengt! - bragt
zeer mooie laatste verzen springie: thanx! - ivo
knap .. en zeer vattend geschreven springie: Her er mijn tijd voor genomen, blijkbaar loont het :-) - alie_jankind
Blkijf vooruit kijken ...
vooral de laatste verzen spreken me aan
groeten springie: bedankt voor het lezen
|