writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

aas

door eisenik

in verwarring
stroop je de aandacht af
maakt jezelf klaar
voor een dag aan het water

je wil vissen met vlinders
je reddende hengel
languit werpen
de dobber vergeten
weggezakt onder een strooien hoed

je bent dat soort mens
dat in slaap valt op de bus
en zo de ontmoeting
van zijn leven mist

maar het kabbelen
brengt je leven
als een baby
groei je tanden
om van je af te bijten
als je plots wordt gewekt
uit het drijven
waarin je gekruld zat
als een rups

de vangst is miniem
toch kom je trots thuis
de handen gekleed met blaren
je kijkt in de spiegel
dagdroomt van een kind
om ermee uit te varen

"doe maar boter in de pan, schat
we eten moederkoek bij het ontbijt"

 

feedback van andere lezers

  • lucky
    ja het verlangen dat abrupt de grond wordt ingestampt door die laatste zin ...
    ja in nederland doen tbs patienten soms rare dingen als ze op verlof zijn of aan de aandacht ontsnappen

    groetjes
    eisenik: :-)
  • anne
    Groeien je tanden?? Heel mooi en ik herken me wel wat in dat dromerige type, alhoewel een tikkeltje naief.
    eisenik: nee: je groeit tanden # je tanden groeien

    bedankt voor lezen en fb
  • ivo
    ik volg de dames ...
    eisenik: :-)
  • Liesje
    de laatste strofe geeft het gedicht zo'n andere wending... het eerste gedeelte vond ik teder en dan plots zo'n verwarrende noot... gebakken moederkoek: de hoop van een kind wat toch niet is? of een scherpe ironie? het laat me even denken in elk geval...
    eisenik: nee eigenlijk gewoon de hoop op een kind als in " ik zal je seves tsevgig neuken dus zorg maar dat we vetteg eten" ; na een dagje bezinnen aan het water kom je vol verse energie thuis... zoiets :-)
    en ja die dubbele bodem met de biologie van de bevalling en daarin misschien de wansmaak, het lugubere, het ondoordachte van de man die de liefde van zijn leven aan zijn neus liet voorbijgaan... zoiets ? dunno :-)
    ik denk nooit na over betekenis voor of tijdens dat ik schrijf eigenijk... dan gaat het om zuiver taalconcentratie... de betekenis zie ik zelf pas achteraf in feite en die is zeer gedifferentieerd en dus ook enorm subjectief...
  • yrsa
    Dit is echt heel goed neergezet! heb het heel erg graag gelezen!!!
    eisenik: dankje
  • copi
    Volg aqua! Gr, copi
    eisenik: dankje!
  • XaZ
    heel herkenbaar geworden jouw schrijfstijl, eisenik, alsof je het gedicht voet aanzwellen.
    je zou evengoed het gedicht kunnen eindigen na de vierde strofe, en de laatste strofen opnieuw laten beginnen.
    laatste strofe vind ik afbreuk doen aan dit gedicht.
    heel graag komen lezen,
    eisenik: ja afbreuk inderdaad... ik weet niet goed wat ik ermee wou...
    het is heel raar ontstaan ook, ben begonnen met strofe twee en vier... kwam dan op de slotstrofe en de rest is er tussen gevallen
    dat alles duurde zo'n 48 uur...
    miss moet ik het nog wat herwerken of zo ik weet het niet
    het heeft iets vertederend en luguber vind ik :-)
  • aquaangel
    heel fors gedicht, ik vind het prachtig

    3 strofe: raakt....
    eisenik: dank je
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .