|
< terug
hartslag van de rede
boven het duin torent hij doorleefd
de vuurbaak, waar water boven het zand
op windvleugels zweeft
alle denken danst ontoerekenbaar
op het topzwaar ritme
van schuimbekkende koppen, maar
gladgeluimd is vandaag de zee
sleept de gedachten
kalm, meedogend mee
in de zich terugtrekkende vloed
naar waar in heiig vervloeien
het water de lucht ontmoet
feedback van andere lezers- SabineLuypaert
vooral die tweede strofe doet me zinderen (smile) gladgeluimd waaw
stater: dank voor je mooie reactie, Sabientje..! - miepe
Heiig. Beperking van het zicht door uiterst kleine droge deeltjes die in de lucht zweven maar zelf niet of nauwelijks zichtbaar zijn. ...
mooi hoor!!
was wel even van de kaart door het "heiig" woordje
stater: tja, Miepe.. zou het woord in quaestie in onbruik zijn geraakt..? ik geef toe.. het lijkt wat op een foutief gespeld ander woord.. ;-) dank voor je appreciatie..! - Liesje
beeldend mooi!
stater: dank voor je waardering, Liesbeth..! - lucky
o jee dacht ik toch heel even dat je een 'l' was vergeten in de 1 na laatste regel (heiig)
zo zie je maar weer eli
groetjes
stater: dank voor je appreciatie, Léon.. zie ook m'n repliek bij de reactie van miepe.. ;-) groetjes, Eli - Mistaker
Fraai zeegedicht.
Groet,
Greta
stater: dank voor je waardering, Greta..! groetjes, Stater - ivo
het eeuwige uitdeinen van het tij kan ontelbare keren verteld worden zonder dat het verveeld ..
stater: mooi gezegd, ivo.. mede daarom ook de hartslag-titel.. - lin
Ontzettend mooi. Hoewel ik al veel zeegedichten van je gelezen heb, ook waar de vuurtoren in schittert, steekt deze er met kop en schouders bovenuit. Heerlijk ritme, prachtige woordkeuze. Die laatste twee regels zijn zinstrelend. Liefs, lin
stater: een heel mooie en lovende reactie, lin.. dank je zeer..! liefs, Eli
|
