naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

woordenloos

door charlotte

Ogen als uitgedroogde rivieren
in een woestijn.
Een tocht van voetsporen
in het rulle zand,
door de wind weer uitgewist.

Blijven doorgaan,
blik op oneindig,
zonder verpinken
hoewel het zand prikkelt
en steekt.

Fata morgana van het bezig zijn...
Altijd actie, najagen van een schijnbeeld
en daardoor vergeten te stoppen
bij de oase om de ogen uit te wassen.

De kamelen torsen last
van een verleden.
Brandende zon, gure wind
rood zand gloeit.
Niemand om aan te vertellen
dat de tocht zo moordend is.




Water.

feedback van andere lezers

• lin
  Dit is een heel sterke! Daar heb je veel ingelegd.
  Enkele suggesties (maar het blijft jouw gediacht):
  'rivieren' vervangen door 'beddingen'?
  Een van de twee woorden 'altijd' weglaten of vervangen door een alternatuief?
  In plaats van 'En niemand om te vertellen' neerzetten: 'Niemand om aan te vertellen'?
  Het zijn slechts kleine suggesties hoor. Kijk maar of je er iets van kunt gebruiken, lieve groet, lin
  
  charlotte: Bedankt Lin,
  Waardevolle fb, ik heb er het een en ander van opgestoken en het gedicht wat aangepast...
  Groetjes
• lucky
  ik volg dichtduvel wat dat einde betreft
  
  
  groetjes
  charlotte: ok?, dan zijn jullie met z'n twee...
  bedankt, groetjes
• louisaatje
  knap!de allegorie van het leven!
  charlotte: Bedankt, louisaatje,
  groetjes
• Liesje
  rakend realisme... heel sterk gedicht, heel graag gelezen
  charlotte: Liesje, fijn dat je ervan genoten hebt, bedankt en groetjes
• ivo
  dit is zo treffend mooi, je hebt in iedergeval met dit gedicht geen kemel geschoten ..
  charlotte: Dank je wel, met de groeten wan de kameel...
• lief
  kamelen met bulten van het verleden
  is super charlotte
  liefs
  charlotte: je mag er zeker van zijn, het zijn twee dikke bulten, haha
  Bedankt, groetjes
• dichtduvel
  slotregel/woord door witregels voorafgegaan is de max, j
  charlotte: Bedankt, Jef
  groetjes