< terug
gekte
Fraai om zien,
het frisgroen blad
dat uit de botten krult,
als kleine motten
aan de toppen vastgepind.
Mooi ook, de magnolia
met bloemenpracht getooid.
Ik stap gezwind
langs park en bos,
de lente in de longen.
Nooit meer gaat dit seizoen
onopgemerkt voorbij,
ik heb geduld, de waanzin
stopt zo langzaamaan in mei.
feedback van andere lezers- stormvonk
Magnolia, de killerplant. Wist je dat in zijn schaduw bijna niets groeit. Hij maakt de grond rond hem giftig (voor de meeste planten). charlotte: He, dat wist ik niet, weer iets bijgeleerd, bedankt!
Groetjes - ivo
zo is het leven eenmaal, de hardheid van het bestaan dat zich uit de bast van het hout weet te wringen ... alsof het hout als opgedroogd leven terug wakker wordt en kleur geeft aan wat niet is ... charlotte: Dank je, ivo, voor deze diepzinnige fb,
groetjes - SabineLuypaert
de laatste regels van dit gedicht zijn meesterlijk, met de wijsheid van strom ben ik ook weer slimmer, want dat wist ik niet charlotte: Ik ook niet, maar ik vind dat het wel goed uitkomt in deze context...
Nooit te oud om te leren, tof.
Groetjes - Ivan
Heel mooi en graag gelezen ,vr/gr Ivan charlotte: Dank je wel, Ivan
Groetjes
|