< terug
ijskoningin
Met de trein der traagheid
rijdt ze naar het hoge Noorden,
zoekt er wat ze was verloren.
Uit kristallen ijs beeldhouwt zij
de kern van haar bestaan.
Na een kale reis verstaat ze
dat ze eigenlijk zuidwaarts wou.
feedback van andere lezers- ivo
rigide gesmolten en herleid tot ijskoud water vloeide zij over van rillingen die deinden tot de golven die haar maakte tot de koningin van het onverschillige en niet meer interesse in de lust die liefde ook wekt . charlotte: Dank je, ivo. Je fb is al bijna een nieuw gedicht.
Groetjes - alie_jankind
Mooi beeld van de winter die toch ook warmte zoekt. Sprookjesachtig.
In de eestte strofe zou ik er schrappen in de 3e regel.
Na een lange reis verstaat ze ... zo zou ik het neerzetten.
Maar het is jouw vers!
zie maar
groeten charlotte: Bedankt, ik heb het eens bekeken en het klinkt inderdaad beter.
Leuk dat je even meedacht.
Groetjes - Aramis
dat heb je met mensen die eeuwig elders gaan zoeken : de kern ontbreekt .... charlotte: Het gras zal altijd groener zijn aan de andere kant van de heuvels...
Dat denk je dan... soms blijf je beter waar je bent, inderdaad.
Bedankt, groetjes - Liesje
knap... de zoektocht naar iets en niets... charlotte: Dank je wel, groetjes
|