|
< terug
Formica
Handen als formica
harder dan steen,
en grijs
Gefileerd slaat het licht
als windgezwiepte regen
de tijding in de lucht,
een man kijkt langs de spiegel
zijn ogen in
De kamer vult zich met kleur
en water loopt langs het raam
*
Daar de geur van liefde
of de kindertijd, herinnering
Klem je vingers rond je neus,
tel de uren die de klok tikt
De vrouw zet zich neer en
droef herinnert ze zich de
hunkering voor bossen
en ruimte
(en naalden misschien)
*
Puntjes als rood in armen,
licht vliedt zich langs borsten,
Ze valt
en krijst op haar knieën
bidt God voor vergiffenis
nu haar buik langgerekt huilt
driemaal maanwaarts met in
zich de herinnering van de bolling
van een kind
*
"Onthou wat hier is", sprak hij
het is winter en er zal altijd
zwarte sneeuw zijn
feedback van andere lezers- lief
zolang de zwarte sneeuw warmte geeft..
harde tijden lees ik hier storm
liefs - Liesje
Ik vind ze allemaal heel bijzonder! - ivo
wel depri amai ... in een mystische en onwaarschijnlijke sfeer .. - ATMD
Vind dit je sterkste ooit Storm, vooral de derde!!
(bid/bidt?)
gr.
stormvonk: DAnk je - dichtduvel
Wagneriaans, maar zeer gesmaakt, grtz, j
stormvonk: Ah beetje overladen of te duister - lucky
die 3e is inderdaad sterk ...
groetjes
|
