|
< terug
kwaadheid en verdriet
GEDICHT 1 (oorzaak):
een rotte appel
zet het mes
tegen mijn keel
mijn pit
wordt doorkliefd
alleen restanten
halen adem
in eenzaamheid
gebroken
tot op het bot
GEDICHT 2 (gevolg):
één enkele traan van onbehagen
verpakking van mijn woede
vertaling van mijn onmacht
één enkele traan van verdriet
omwalling van mijn pijn
verschijning van gemis
vele tranen rollen
duizenden woorden vertellend
in de stilte van de nacht
wanhopig geschreeuw
zonder klank
ogen slapend
en mijn huid bewaterd
enkel het spiegelbeeld
treurt met me mee
tranen vloeien
tot alles barst
mijn wereld te klein wordt
mijn tranen de jouwe worden
feedback van andere lezers- ivo
ja het vertelt maar het voelt niet voor mij Liesje - de dramatiek in het gedicht moet niet alleen gelezen worden, ook in de kern gevoeld, en ik koude kikker voel het niet ... mss wel omdat ik een koude kikker ben ..
Liesje: ik heb het gevoel dat het me de voorbije dagen niet meer lukt om te schrijven (triestig gezichtje), misschien moet ik er even mee stoppen? - innerchild
Misschien doet voelen nu even te pijn ... ?
Maar blijf jij maar lekker schrijven, hoor.
Doe het voor jezelf ... niet voor een ander !
Liesje: Soms wil ik inderdaad niet meer voelen en gewoon even 'zijn', zomaar zonder meer... een mens met rede, hart gesloten.
Bedankt voor de ondersteunende FB! - miepe
doorkliefd, Liesje, met een d
die pijn is wel te voelen! hoop voor jou dat je je eruit loswringen kan
de laatste zin begrijp ik iets minder, maar ik begrijp die misschien verkeerd. als alles barst wordt je wereld een beetje groter (ik zie altijd alles gebeuren, zie je? ik ben heel verbeeldend in mijn hoofd)
ik zou dan zeggen "mijn wereld te klein geworden" maar dan moet je ook die allerlaatste zin veranderen. pft, wat maak ik toch altijd een boeltje van andermans gedichten
Liesje: Miepe, ergens heb je wat ik wou weergeven, ook vertaald hoor... op een bepaald moment wordt het teveel en wordt mijn eigen wereld groter... het verdriet spat open als het ware! - SabineLuypaert
(sad) wenst bakken glimlach toe
Liesje: bedankt lieve Sabine :) - ERWEE
Ik begrijp dat.
Maar toch proberen, eventeel iets maken en even laten rusten, niet automatisch willen schrijven.
Liesje: zal ik proberen Erwee! Bedankt voor de ondersteunende FB! - libo
even alles loslaten iets anders doen
en dan kom het vanzelf weer
liefs libo
Liesje: Bedankt Libo voor de steun! - lucky
bij gedicht 1 zou ik in de 2e strofe 'eigen hart' schrapen voegt niet echt iets toe voor mijn gevoel
bij gedicht 2 vindt ik de laatste 2 zinnen niet zo lopen
groetjes
Liesje: dag lieve Lucky, eigen hart heb ik geschrapt...
bij het tweede gedicht weet ik dan niet echt hoe ik de laatste twee zinnen vlotter kan laten lopen... voor mezelf betekenen ze wel veel!
|
