naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Matroesjka

door eric

in haar schoot
angstvallig afgeschermd
door eigentijds cocon
groeit onstuitbaar
haar volwassen huid

op het ritme van
eindeloze dromen
zoekt zij haar weg
doorheen de dagelijkse sleur
van grauw bestaan

haar levensdoel
is ver verwijderd
van alle toekomstbeloftes
die als uiteengespatte sterren
zijn voorgegaan

nog één keer traant haar oog
dan breekt de vrucht
zij doet wat haar is voorgedaan
en weent
hoofdschuddend vragend
hoe het komt dat wij
elkaar zo vaak begrijpen kunnen
maar liever diep verborgen
in onze eigen huid
vervellen

© eric

feedback van andere lezers

• ERWEE
  Werkelijk super gedicht!
  eric: Tijdje geleden geschreven, toen gelijknamige TV-reeks liep.
  Dank voor je reactie, Erwee!
• lief
  zwijgen is goud bij deze woorden
  liefs
  eric: Wow! Dank je!
• ivo
  woordenloos prachtig
  eric: Bedankt, ivo!
• lin
  Geweldig cocon gedicht, dat het afpellen waard is!
  Lieve groet, lin
  eric: Dank voor leuke reactie, lin.
  Lieve groet terug!
• Liesje
  een stilmakend mooi en knap gedicht!
  eric: Dankjewel, liesje!
• anne
  Ontroerend einde, dat vervellen.
  eric: Triest "beroep" ook, anne. Bedankt om te komen lezen!