Volg ons op facebook
|
< terug
van eilandmensen
wat moet ik met vrijheid
met leven zonder grenzen
in een heelal, in een tijd
onder alle mensen
alles zal zwijgen
het gesprek is er niet
hoe kan ik antwoord krijgen
als niemand hoort of ziet
waar iedereen zichzelf leeft
langs andere beelden praat
geen eigen hart meer heeft
en ook geen bruggen slaat
wie wil de waarheid horen
als men die zelf niet weet
al zoveel jaar verloren
omdat dat zonde heet
waar is het dak boven mijn hoofd
waar vind ik grond onder mijn voeten
als er geen toekomst is beloofd
waar kan ik mezelf dan ontmoeten
feedback van andere lezers- ivo
een terechte vraag om de dag vol te maken ... ingelien: dank je Ivo,
soms ligt een mens te peinzen
en voel je pijn aan je mens-zijn
als je anderen ziet worstelen ...
dank voor je begrip en herkenning,
gelukkig hebben we nog de dag voor ons om het goed te maken...
lieve groet, - copi
Om even bij stil te staan! Gr, copi ingelien: dat klinkt goed,Copi,
even stil staan en over nadenken
over wat ons doel is en wat is eigenlijk die "vrijheid'...
wil ik die wel ?
dank voor je meelezen en meeleven,
lieve groet, - Edward
ik lees 'een kind van onze tijd', wat wij allemaal voor een stukje zijn... en jammer genoeg slagen we er niet altijd zo goed meer in de stukjes aan elkaar te puzzelen. ingelien: mooi, dat jij dat aspect ( kind van onze tijd) benoemt
en dat we terugvinden in ons zelf. we kunnen de wereld niet tegenhouden, maar wel de enkeling die op ons pad komt
laten zien wat echt en waardevol is....
mooi beeld, van dat puzzelen .....willen we daarvoor nog tijd en moeite nemen ?
dank en lieve groet - Liesje
een stilmakertje met een hoog filosofisch gehalte... heel graag gelezen! ingelien: dank, dank,
een mooi compliment voor mij !
lieve groet, Liesje - Francis
op een onbewoond eiland...la la la la ingelien: precies, net zoals het kinderlied
maar ik ben bang dat de voordelen van zo'n eiland op den duur
alleen maar nadelig zullen zijn.
dank en lieve groet, - lief
stof tot nadenken ingelien
mooi
liefs ingelien: ja, dit kan me eindeloos bezig houden
en tegelijkertijd verbazen dat we ons zo schielijk
een dolende richting in laten duwen.
wat is onze visie ?
wie volgen we na ?
enfin, je merkt het al,
ik sla gelijk weer op hol...grwwhm!
dank in ieder geval, lieve lief,
groetjes,
en excuses voor het late reageren.
|