< terug
duizenden vleugels
terwijl kraanvogels over de slenk scheren
sleept de tractor ons voort in een aanhanger
over modderige velden
zonder flits leggen we
de gevleugelde vallei schrikvrij vast
en trekken met de spotterstem
in opstijgende lucht
van broedplaatsen en rituelen
het klepperend sjansdansen is oorverdovend
nekken strekken omhoog, wijde wieken slaan
voor een levenslange verbintenis
tegen zonsondergang vliegt de vallei leeg
en vinden duizenden vleugels
ondiep water op één poot hun nachtrust
in de verte valt het ronken van de tractor
stil langs zwijgende basaltheuvels
feedback van andere lezers- innerchild
Mooi beeld !
lichaam wordt hoog opgeheven
vleugels half gespreid
kop gestrekt
je imponeert
nodig kreet wordt nu geslaakt
aanstekelijk is jouw trots
wat is mijn aandeel
in jouw strijd
?
Ooit eens geschreven in een ver verleden ... - sinneskyn
Kraanvogels, heel bijzonder oord beschrijf je in jouw gedicht,
het lijkt wel alsof je bent gebleven, omdat in de laatste
strofe het ronken van de tractor stil valt, in de verte..
het woord 'vleugels' heb je voor mijn gevoel iets te vaak
gebruikt in het gedicht, maar het is jouw gedicht uiteraard.
(onlangs werd er door iemand een unieke foto gemaakt van twee parende kraanvogels in het Fochtelo?rveen)
lieve groet, Hiltsje
- kristalvlinder
ingelien, een prachtig gewdicht is dit, met hele mooie beelden, het leest heerlijk en ik heb genoten vanhet lezen met veel genoegen. liefs - SabineLuypaert
ik zie er prchtige kraanvogelbeelden bij en ik heb het erg hoog op met die beestjes zenne, toch ben ik het eens met het 'vleugel'woord, op het einde toe, misischien een alternatiefje zoeken? - ivo
ja, het beeld is mooi, de zwoelte van de nacht en de winterkilte van de rijm is voelbaar, maar het kan scherper, dan kan je, ik weet dat, want ik lees je vaak .. - lucky
de sfeer van het weidse leven
groetjes
|