< terug
dansen in het duister
in een wit gewaad
danst ze door eenzaamheid
een grijze sluier bedekt
haar menselijk zijn
de zwarte pijn beschilderd haar
in de gesponnen webben
die ooit zijn ontstaan
immens groot, zij nietig en klein
in een wit gewaad danst ze
langs een rode draad
sieren pirouettes
de weg van vallen en opstaan
vermoeide passen vormen sporen
alsof het lichaam leeg en kil
zich voortsleept op kracht
die er diep van binnen nog rest
dapper vecht ze zich naar het licht
verlangend naar de kleuren
die er om haar zijn
hoopvol dat te zien, van liefde
van puur zijn, gewoon wie ze zelf is
als ze danst voorbij de duisternis
MD(C)
feedback van andere lezers- ivo
grootse woorden in een groots beeld - waarin het gevoel verloren loopt omdat de echtheid hierdoor ontbreekt .. kristalvlinder: misschien gaat het niet om de echtheid ivo.....ik heb niet zoveel aan deze reactie van je, jammer. liefs - Francis
Somber maar mooi
Hoop doet leven, angst doet beven....
Gr v Frans x kristalvlinder: dank francis, dank voor je woorden. liefs - Liesje
Een pareltje! Graag gelezen! kristalvlinder: dankjewel liesje :) liefs - anne
Mooi, spreekt over een sterke persoon. kristalvlinder: dat kan wel kloppen, liefs
|