< terug
Golfslag
Als onrust die aanzwelt,
langzaam en voluit.
Vloedlijn in metamorfose.
Fijnkorrelige massa,
door sterke stuwing omgeven,
vanuit grote diepte.
dan,
tussen stil bulderend en brandschoon,
de ontlading.
Als luchtkussen voor t' hart,
als lichtbaken voor de ziel.
Nog wat nagelaten wrakhout,
puur en doorleefd.
Zo luchtig die herwonnen vlakte,
o, bruisend leven aan de horizon.
feedback van andere lezers- bragt
er zit meer dan branding in katrien: de idee en besef mensen te bereiken geeft me de allergrootste voldoening - Liesje
mooi schrijven! - ivo
mooi katrien, dat was wel lang geleden dat ik je nog had gelezen katrien: inderdaad, het heeft wat liggen sudderen maar dit was vooral het rustpunt in een tijd vol turbulenties; ik vind me nog steeds heel erg in neerpennen - ERWEE
Volledig golg geslagen Katrien katrien: dat doet me wat hoor - dank je ! - anne
Schuimend zeewater dat steeds weer op en af vloeit, wat een kracht h - lucky
de komma's aan het eind van de zinnen zou ik nog eens overwegen
een komma geeft een rustpunt aan ik vind ze hier teveel voor mijn gevoel
groetjes katrien: daar heb ik nog niet vaak bij stilgestaan en er is vaak twijfel - dank voor de bedenking - Francis
eindelijk eens een mooi gedicht over de zee normaal zitten er 13 in een dozijn , petje af
gr frans katrien: wat doet me dat plezier, erg bedankt !
|