|
< terug
De Zwanendans
Als de nacht is gevallen
En een zuiver volle maan vanuit een lichtbewolkte hemel
Een meertje plots in bleeklicht schijnsel zet
Word ik betoverd door een schouwspel
Van zulk een eenvoudige pracht
Als alleen maar is te vinden in het paradijs
En hier bij mij
In deze nacht
Twee zwanen
Door het maanlicht gegrepen
Dansen daar hun passionele dans
Hun zilveren lichamen draaien soepel en gracieus
Over het zachtrimpelende wateroppervlak
Zich niet bewust van mijn aanwezigheid
Ongestoord hebben zij elkander lief
Vreedzaam en op hun gemak
Soepel blijven ze dansen
Voor wat voor mij een eeuwigheid lijkt
En elke seconde blijf ik bevangen
Door waar zij voor dansen
De liefde in zijn eenvoud en meest indrukwekkende pracht
Plots beëindigen de wolken mijn sprookje
De zwanen verdwijnen weer in het duister
Opgeslokt door de nacht
...
feedback van andere lezers- Liesje
beeldend mooi en zo veel zeggend...
GrimLord: Dank je! ;) - louisaatje
mooi nachtelijk sprookje al leest het niet altijd even vlot.
GrimLord: Ik schreef deze al best een tijd geleden, maar bij het herlezen hiervan zie ik weer precies het beeld dat ik indertijd ook had. Qua stijl en woordkeuze geloof ik wel dat ik inmiddels wat anders schrijf, maar een ietwat gedateerde woordkeus zal er altijd wel in blijven zitten, ben ik bang. Dank voor het lezen! - ivo
ik volg louisiaatje ...
het deed me denken aan het liedje van Miel Cools - Een soldaat van Napoleon de Grote ...
GrimLord: Dank je wel, Ivo... dat liedje zegt mij eerlijk gezegd niets, maar dat je de mooie woorden van Louisaatje volgt wel degelijk! ;) - lucky
Welkom hier, GrimLord.
GrimLord: Thanx... ;)
|
