|
< terug
Blijf Schijnen...
Het waren geen dagen geleden dat ik U sprak
het waren geen jaren geleden wat mij bracht
waar ik ben met een gezicht
en een stem die ik ken of die ik ben
maar nooit hoorde
totdat 't stoorde en mijn verhaal verwoorde
in een flits in de mist en niet laat grijpen
als we iets verwijten voor wat wij zelf blijken
te zijn
voel de pijn in plaats van te vluchten
laat het zijn en laat het rusten
op een plek waar je nooit meer lopen zal
zo afgelegen dat er geen lichtpuntje komen zal
en Ik zie mezelf overal
elke reflectie geeft geen ander effect dan dat het me overvalt
1 ding is wat is beloven kan
1 ding is wat ik geloven kan
aan het einde is er maar 1
met wie ik lopen zal
de reflectie in de spiegel
omhult het wezen dat nooit doven zal
vlammend vurig
puurder dan het zuiverste
Krachtig als Engelen luisteren
Krachtig als de Engelen fluisteren
waar te gaan
om te spreiden
zoals de oceaan
het droge doet verkleinen
zo zal elke schaduw verdwijnen
omdat duisternis noch blijven zal,
noch huizen zal
waar het kleinste lichtje schijnen zal...
Blijf schijnen...
feedback van andere lezers- ivo
het is haast proza, enkel zou ik de hoofdletters niet schrijven en de cijfers zou ik voluit neerzetten zodat het geheel ook beter aan elkaar sluit ..
Ara: bedankt voor de reactie - lucky
dit is idd meer proza
soms kan het in cijfers maar hier is het beter voluit te schrijven
|
